donderdag 24 november 2011

Een lesje leren

Vandaag 24 november is "onderwijzersdag" in Turkije. Nee, zult u misschien zeggen "World Teachers' Day" is op 5 oktober. En dat klopt ook. Over het algemeen wordt die datum aangehouden maar er zijn nu eenmaal landen die een andere traditie hebben en de dag misschien al vierden voor de UNESCO met dit idee kwam. En dus wordt "Öğretmenler Günü" in Turkije op 24 november gevierd.
De bijbehorende festiviteiten zijn eigenlijk in alle landen wel enigszins vergelijkbaar. De gebruiken variëren van het organiseren van bijeenkomsten, overhandigen van cadeaus, houden van toespraken, hijsen van de vlag, schrijven van opstellen, uitspreken van dankwoorden, verzorgen van maaltijden, ten gehore brengen van muziek, kaarten, bloemen, etc,etc.
En in veel landen worden leerkrachten herdacht of geëerd.

Toen ik op school zat heb ik eigenlijk nooit iets van een onderwijzersdag meegemaakt. Toen was en ook nu is het geen gemeengoed in Nederland.
Trouwens ik zou daar ook niet graag aan meegedaan hebben. Leerkrachten waren voor mij mensen tot wie ik eigenlijk altijd afstand bewaarde. Ze vertegenwoordigden voor mij de autoriteit en daar had ik het niet zo op. Hun absolute waarheden heb ik vanaf de kleuterschool vaak in twijfel getrokken en dat deed de verstandhouding in de meeste gevallen beslist geen goed.
Later ben ik daar wel iets genuanceerder over gaan denken, maar kritisch bevragen ben ik altijd blijven doen.
Nooit heb ik begrepen waarom leerkrachten op een speciale dag in het zonnetje gezet moesten worden. Er werd trouwens in Nederland niet erg veel aandacht aan die dag geschonken. En terecht. Timmermansdag of agrariërdag of vuilnismandag wordt toch ook niet gevierd? Nee, je oefent gewoon je beroep uit, je doet je werk, je voert je truckje op, je doet je kunstje.

In Turkije wordt er wel heel veel aandacht aan besteed. Hoewel het onderwijssysteem op grote schaal bekritiseerd wordt , het zou ouderwets zijn, vakinhoudelijk zwak, de aansluiting bij vervolgstudie in eigen land of in het buitenland blijkt vaak onvoldoende te zijn, het examensysteem behoeft modernisering, de schoolgebouwen voldoen niet enz. blijft het respect voor de leerkracht groot.
Mustafa Kemal Atatürk wordt de başöğretmen, de hoofdonderwijzer, de belangrijkste leraar van Turkije genoemd. Hij had veel aandacht voor de jeugd en in het bijzonder voor het onderwijs. Zijn spreuken daaromtrent zijn beroemd: De nieuwe generatie wordt door leerkrachten gevormd, is er zo een.
Beroemd is de foto uit 1928 uit Sinop waarop Atatürk (die naam kreeg hij overigens pas op 24 november 1934) voor een schoolbord staat en les geeft in het nieuwe Turkse alfabet op Latijnse grondslag dat op 3 november van dat jaar geïntroduceerd werd.
Vandaag wordt bij het mausoleum van Atatürk zoals ieder jaar een krans gelegd door de minister van onderwijs in gezelschap van afgevaardigde leerkrachten uit alle provincies.
Een belangrijke dag!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten