Voor veel mensen is wintersport en dan bedoel ik skiën het summum van tijdspassering gedurende een wintervakantie. Niet voor mij. Jarenlang hebben vrienden in Nederland mij zo ver, zo gek proberen te krijgen om ook als een bezetene een sneeuwhelling af te glijden op onverantwoord dunne glijplankjes met volgens mij de enige bedoeling daarna weer zo snel mogelijk in een skilift te duiken om weer naar het startpunt van de piste vervoerd te worden om de onzinnige tocht opnieuw te ondernemen. Een gebed zonder eind. Onverantwoorde risico's, gipsvluchten, stress, zouden mijn deel zijn.
Niet dat ik me in de wintervakantie niet uitstekend wist te vermaken met een lange wandeling, eventueel door de sneeuw, een mooi boek en een verantwoord glas. Nee, zo'n vakantie kon me niet lang genoeg duren. Maar om in de file naar Zwitserland of Oostenrijk te rijden en dan, gehesen in een idioot skipak met een rare muts en bril op, een berg af te suizen leek mij niet bij het verschijnsel mens passen.
Nee, dan voel ik me toch stukken beter bij de volgende omstandigheden hier in Zuid-Turkije.
Hier ligt in de eerste weken van december de temperatuur van het zeewater aan de Middellandse Zeekust zeg maar tussen Marmaris en İskenderun ongeveer rond een graad of 20 C.
In Nederland moet je een heel gunstig verlopen voorjaar en zomer beleven wil de temperatuur van het Noordzeewater deze waarden bereiken. Warmer wordt het zeewater vrijwel nooit. En in december daalt de zeewatertemperatuur in Nederland zelfs naar 8 of 9 graden.
De dagtemperatuur langs de Middellandse Zeekust in Turkije is gemiddeld 16 of 17 graden met veel zon. En op sommige dagen loopt de temperatuur rond het middaguur wel op tot boven de 20 graden. Het is dan ook niet verwonderlijk dat er met dergelijke zeewater- en dagtemperaturen ook 's winter heel vaak zwemmers hun baantjes trekken. Sommigen geven zelfs de voorkeur aan deze periode omdat het water dan schoner is, niet zo vol toeristen maar ook verfrissender terwijl de buitentemperatuur je niet meteen doet verstijven.
Er zijn ook nog genoeg zonaanbidsters die ergens een plaatsje uit de wind zoeken om hun in de zomer gebruinde huid een beetje op kleur te houden.
Het overgrote deel van de Turkijegangers staat er niet bij stil of weet gewoon niet dat de klimatologische omstandigheden in het land heel verschillend kunnen zijn. Behalve de Turkse Riviera kennen ze maar weinig van het land. En terwijl het begin december overdag in Antalya wel +23 graden Celsius kan zijn, kan het die nacht in Erzurum bv. wel -23 graden Celsius zijn.
Vandaar ook dat veel West-Europeanen er geen idee van hebben dat de skiliefhebber hier zijn hart op kan halen en fantastische pistes kan vinden. Vanaf eind oktober is skiën bij Bursa ten zuiden van Istanbul al mogelijk. Iets later kan men ook terecht ten noorden van Antalya en ook op tal van andere plaatsen ligt maandenlang een heel dik pak sneeuw.
In het oosten van Turkije ligt vaak zoveel sneeuw dat dorpen soms dagenlang van de buitenwereld zijn afgesneden en het veel inspanning kost om wegen weer enigszins begaanbaar te maken zodat de voedselvoorziening weer op gang kan komen en de schoolbussen weer kunnen rijden.
Sinds de aardbeving rond Van op 23 oktober jl. leven daar tienduizenden gezinnen in tenten onder erbarmelijke omstandigheden. Het vriest en het sneeuwt. Van skiën komt niet zo veel.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten