Visumplicht

Al maanden wordt er in de Turkse pers druk gespeculeerd over veranderingen in de visumregelingen met Europa.
Zo was er een artikel waarin de Italiaanse minister Amato geciteerd werd. Hij verdedigde in mei van dit jaar de stelling dat Turkse burgers in aanmerking dienen te komen voor visumvrij reizen binnen Europa. Hij noemde de houding van Europa tegenover Turkije oneerlijk, omdat er voor alle landen die kandidaat of potentieel kandidaaat zijn om toegelaten te worden tot Europa een roadmap op dit terrein bestaat, behalve voor Turkije.
Door tegenwerking van vooral Frankrijk en Oostenrijk staan officieel de gesprekken over dit onderwerp tussen Europa en Turkije op een laag pitje. Hoewel er achter de schermen toch wel vorderingen gemaakt schijnen te worden.
In een ander stuk laten de minister van buitenlandse zaken van Turkije, Ahmet Davutoğlu en de president, Abdullah Gül zich bij een bezoek aan Oostenrijk kritisch uit over de oneerlijke behandeling van Turkse burgers bij het verkrijgen van een visum voor Europa.
Davutoğlu scheen zelfs zo ver te willen gaan dat hij verklaarde dat Turkije een verdrag over illegale immigranten niet zou willen ondertekenen zo lang er geen nieuwe gesprekken over het visumprobleem gestart zouden worden.
In maart jl. waren er in Duitsland en Nederland twee rechtszaken waarbij Turken in het gelijk gesteld werden betreffende bewegingsvrijheid binnen Europa. En het kwam er eigenlijk op neer dat de verdragen van 1980 en later, waarbij de visumplicht voor Turken een feit werd, in een aantal gevallen eigenlijk niet geldig waren.
En zo blijven er artikelen verschijnen. Maar ondanks de Europese aarzelingen blijkt het percentage van Turken dat voor aansluiting is bij Europa nog steeds bijna 70 % te bedragen.
Ik ben van mening dat er snel iets staat te gebeuren op het terrein van het visumvraagstuk. Maar tot het zo ver is, lijkt het wel dat douanebeambten in Turkije de opdracht hebben gekregen er scherp op toe te zien dat de visumregels voor Europeanen stringent gehandhaafd worden.

In het verleden bestond bij veel mensen de indruk dat er, en dat zeker in Bodrum, tamelijk coulant en 'door de vingers kijkerig' met de voorschriften werd omgegaan.
Als iemand uit een land met visumplicht Turkije binnenkomt, koopt hij of zij een visum voor 90 dagen. Maar het is een beetje verwarrend als er in allerlei toeristische publicaties een termijn van 3 maanden wordt genoemd.
Dus als je een visum gekocht hebt op 15 december, dan is het visum het ene jaar geldig tot 15 maart en een ander jaar tot 14 maart (afhankelijk van februari).
Koop je daarentegen een visum op 15 maart dan is het officieel geldig tot 13 juni.
Momenteel wordt er streng de hand gehouden aan de 90 dagen regel, vooral in Istanbul.
En dag te laat vertrekken betekent een boete van 90 TL. Als je niet kan betalen, mag je wel vertrekken, maar mag je 5 jaar Turkije niet meer binnenkomen, zegt de douane.

Een ongetrouwde Nederlander met een Turkse partner vertrekt uit Turkije met een 1 dag verlopen visum. Hij heeft geen Turks geld bij zich en de betaalautomaat werkt niet. Toch vertrekt hij. Hij mag 5 jaar lang Turkije niet meer binnen. Zijn partner, Turkse, kan geen visum krijgen voor Nederland en kan hem dus ook niet bezoeken.

Dat noem ik nog eens een afkoelingsperiode.