Een ramp

In de Hoorn van Afrika voltrekt zich een ramp. Volgens de VN en de SHO (samenwerkende hulporganisaties) is er echt sprake van een noodsituatie. Door de ergste droogte sinds zestig jaar in delen van Ethiopië, Uganda, Kenia en Somalië zijn ongeveer 10 miljoen mensen aangewezen op hulp. En zoals zo vaak werd er pas echt alarm geslagen toen de situatie al onhoudbaar was geworden. Slechts met grootschalige media-aandacht was er nog iets van interesse op te wekken in de rest van de wereld en is toch nog een grote hulpactie op gang gekomen.
En terwijl bv. Nederland de natste juli maand ooit meemaakt, sterven er dagelijks in Oost-Afrika tientallen, misschien wel honderden kinderen door de voedselcrisis, ontstaan door droogte. Het is voor heel veel mensen niet voor te stellen wat dat betekent.

Hier in Turkije is het ook droog. Het is in grote delen van het land al weer een maand of drie geen druppel regen gevallen. Er is waterleiding en een groot probleem is het niet. Er is voldoende water voor de land- en tuinbouw. En als je niet wilt dat de planten en bomen in je tuin er last van krijgen moet je water geven. Zelf doe ik dat zo weinig mogelijk. De planten en bomen die hier al eeuwen inheems zijn kunnen goed tegen de droogte. Anders zouden ze hier niet groeien. Maar af en toe maak ik me toch wel zorgen om bepaalde bomen. Ik heb een paar citroenbomen staan en die zullen het loodje leggen als ik ze niet af en toe help. Ik heb een paar bananenbomen staan en die moeten echt om de paar dagen water hebben om te overleven. Maar eigenlijk moet je gewoon geen planten en bomen zetten die niet tegen het weer kunnen.
In de waterput achter in de tuin, die vroeger gebruikt werd om een mandarijnen boomgaard te bevloeien, staat 's winters ongeveer 100.000 liter water. Na een paar maanden zomer begint de bodem in zicht te komen.
Af en toe verlang ik wel eens naar een zomerbuitje. Een buitje tegen het stof zal ik maar zeggen. En heel zelden doet zich zoiets hier wel eens voor. OK het is dan wel warm water dat naar beneden komt van een graad of vijfentwintig of meer maar toch heb je het idee dat alles een beetje opfrist. En het is niet zo als in Nederland waar vaak na een 's zomers onweersbuitje het weer volledig omslaat. Als het zich hier voordoet is het de volgende dag gewoon weer 35 graden.

Beter dit weer dan de brandweer. Mijn vrouw had een ballonvaart gemaakt. Het was in Amersfoort of Breda, ik weet het niet meer. Het was op een prachtige zomeravond. Er waren een paar zeer warme dagen aan vooraf gegaan. Mooi weer, geen vuiltje aan de lucht. Op een gegeven moment kreeg de gezagvoerder het bericht door dat er totaal onverwacht slecht weer op komst was. Er werd een geschikte plek gezocht voor de landing. Alles verliep naar wens. Geland, de ballon opgeborgen, iedereen in de auto’s.
De stortbui die volgde en ingeluid werd door een hevige donderslag was buiten proportioneel. Heviger heb ik nooit meegemaakt. Binnen tien minuten stond alles onder water. De straten stonden blank. De riolering kon het niet verwerken. Was dit de zondvloed?

Hoezo ongelijk verdeeld in de wereld. Ik maak me druk om mijn bananenboom voor de sier die nu in bloei staat en water nodig heeft om vrucht te dragen. En in de Hoorn van Afrika voltrekt zich een ramp.