Maar dit jaar is de situatie ietwat ongebruikelijk. Europa kent de Griekenland crisis. In Engeland is er het Murdoch schandaal. De VS heeft geen geld meer in de knip en stevent op immense problemen af, misschien weer een nieuwe financiële crisis veroorzakend. Dan hebben we ook nog de onrust in de Arabische wereld.
Dit jaar is het journaille dus niet alleen afhankelijk van een huwelijk, een ongeluk, een slang in een wc-pot en meer van zulk wereldschokkend nieuws.
Nee deze keer valt er genoeg te analyseren en te schrijven. De media maken zelfs overuren.
In Turkije ervaar ik de zomertijd altijd anders. Ook hier zijn mensen langdurig met vakantie, ook hier ligt de helft van de natie in het zwembad of aan zee. Maar toch: Never a dull moment. Van komkommertijd is beslist geen sprake. Nu wordt er hier al snel gesproken van een kriz, een deprem of een skandal en soms gaat die crisis, die aardbeving of dat schandaal werkelijk nergens over. Maar op dit ogenblik heerst er naar mijn gevoel een vervelende spanning in het land. En de regering Erdoğan lijkt daar geen eind aan te kunnen of misschien wel te willen maken.
Op dit moment lijkt er één terrein waar het wonderwel gaat in Turkije en dat is de economie. Turkije is opgeklommen tot de negende plaats op de ranglijst van belangrijkste economieën in de wereld.
En ik vraag me nu steeds vaker af of die economische vooruitgang niet precies de achtergrond zou kunnen zijn van heel veel spanningen en problemen waar Turkije op dit moment mee te maken heeft.
Een aantal belangrijke kwesties van dit moment:
- De verkiezingsuitslag en de weigering een aantal afgevaardigden toe te laten tot het parlement vanwege eventuele banden met Ergenekon (coupeplan) of PKK.
- De Koerdische kwestie die dreigt te escaleren na de opheffing van de wapenstilstand door de PKK.
- Ergenekon en andere strafrechtelijke vervolgingen die op uitkomsten wachten. Er wordt geen haast mee gemaakt.
- Zwart geld economie die o.a. het voetbal (heel belangrijk) maar ook andere sectoren raakt en de economie weleens zou kunnen ontwrichten.
Dan zijn er de internationale kwesties:
- Libië en Syrië, waarbij Turkije zich een belangrijke rol heeft toebedeeld om haar invloedsfeer in het Midden-Oosten te versterken.
- Israël waarmee nog steeds een ernstige controverse bestaat waaraan geen einde lijkt te zullen komen zonder verontschuldigingen en compensatie van Israëlische kant.
- Europa tot slot. Cyprus schijnt nu het hete hangijzer te zijn geworden. Turkije wenst een oplossing van de problemen van de tweedeling voordat Cyprus in augustus 2012 het roulerende voorzitterschap van de Europese Unie gaat bekleden. En daarmee zet Turkije verdere onderhandelingen met Europa momenteel in de ijskast.
De grote veranderingen in de afgelopen tien jaar op economisch gebied zijn daar voor een belangrijk deel debet aan. In plaats van ervoor te zorgen dat welvaart en welzijn voor de gehele bevolking verbeterd wordt en de binnenlandse problemen verder worden aangepakt, hetgeen veel conflicten kunnen voorkomen, bedrijft men een beleid van economische en politieke expansie waardoor conflictsituaties onvermijdelijk worden. Turkije voelt zich machtig en trekt een grote broek aan.
En Europa? Ach, tien jaar geleden misschien maar nu?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten