Twee zomers geleden is het al weer, Job Cohen was volgens mij nog burgemeester, dat er in Amsterdam een rel ontstond over het handhaven van de regels met betrekking tot het staand nuttigen van een consumptie op de terrassen van horecagelegenheden. Dat was verboden en er zou streng de hand aan gehouden worden. Het stadsbestuur werd beschuldigd van regelzucht en vertrutting. Er was ook al heibel over het 's winters niet mogen plaatsen van verwarming op de terrassen om ze langer open te kunnen houden.
Er volgde een protestactie in verband met het staand drinken waarvan de uitkomst was dat dit in het vervolg oogluikend zou worden toegestaan.
Ik moest er hartelijk om lachen. Amsterdam wereldstad? Hier in Turkije maken ze zich gelukkig niet druk om dat soort zaken.
Deze zomer, 2011, in Istanbul. Eind juli verschenen er patrouilles van gemeente en politie in het bruisende Beyoğlu die stoelen en tafels van de weg af begonnen te halen. Een rigoreuze actie. Tafels en stoelen werden als het ware bij de klanten onder hun kont vandaan getrokken en in een vrachtwagen gegooid en afgevoerd. Toeristen die niets vermoedend een biertje zaten te drinken werden van hun stoelen verjaagd. Daar stonden ze met hun bier in hun hand.
Geheel en al onaangekondigd schijnt de actie niet te zijn geweest. Vertegenwoordigers van de gemeente verklaarden dat café-eigenaars een brief ontvangen hadden waarin werd medegedeeld dat bestaande vergunningen voor buitenterrassen per direct opgeheven waren.
Men hield zich niet aan zijn vergunning en bij heel veel cafés en andere gelegenheden waren veel meer tafels en stoelen geplaatst. En de overlast die dit veroorzaakte en de problemen die het voor het verkeer en het vervoer opleverden noodzaakten de gemeente om op te treden.
Meerdere keren heb ik daar door Cihangir, Galata, Taksim en Asmalımescit gewandeld. En het is inderdaad zo dat 's avonds de straten overvol zijn. Alle tafeltjes en stoelen zijn bezet en je moet soms moeite doen om er tussendoor te kunnen laveren. Dat hoort bij het karakter van de binnenstad en bepaalt mede juist haar aantrekkingskracht.
Dat het op sommige plaatsen wel eens uit de hand dreigt te lopen en straten geblokkeerd raken en mensen in hun bewegingsvrijheid worden gehinderd wordt door veel restaurant- en caféhouders op het bordje van de gemeente gelegd. Er zou bij de ondernemers grote onduidelijkheid bestaan over het vergunningenstelsel en men zou niet weten waar men precies aan toe is.
Voor de actie van de gemeente zijn ook andere verklaringen.
Sommige Turken beweren dat dit soort maatregelen, samen met eerdere strengere regels voor een schenk- of verkoopvergunning voor alcoholhoudende dranken en de voortdurende verhogingen van belasting op drank, deel uit maken van de politiek van Islamisering van Turkije door de AKP de regerende partij van minister-president Erdoğan. Het zou de weg zijn naar een volledig alcoholverbod.
Anderen dichten Erdoğan i.v.m. de maatregel zelfs een heel directe rol toe. Erdoğan zou enkele dagen eerder met zijn auto en gevolg enige tijd vast hebben gezeten in het verkeer in Asmalımescit vanwege opstoppingen veroorzaakt door het niet naleven van de terrasregels. Hij zou hier verschrikkelijk boos over geworden zijn en om actie van de kant van de gemeente hebben gevraagd.
Op dit moment wordt er (nog) streng de hand gehouden aan de handhaving van de regels. Taksim, Cihangir en de andere wijken maken 's avonds een doodse indruk. Ondernemers klagen over derving van inkomsten. Het rookverbod wordt weer vaker overtreden.
Wat? Istanbul wereldstad?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten