Zo las ik een jaar of wat geleden in de krant dat er in regeringskringen het plan was opgevat om heel voorzichtig in ieder geval de mogelijkheden te bekijken om eventueel in de toekomst een of andere vorm van hondenbelasting in te gaan voeren.
"Een absurd idee," was de eerste reactie van Turken aan wie ik vroeg wat ze daarvan vonden en of ze verwachtten dat zo iets er ooit zou komen.
"Dat is nooit geweest en daar is niemand het mee eens," zei een ander.
"Iedereen heeft toch het recht om een hond te hebben. Er is toch ruimte genoeg?"
En zo waren er meer afwijzingen.
Je zou kunnen zeggen dat er al een soort hondenbelasting wordt betaald in de vorm van indirecte belasting op grondstoffen en voedingsmiddelen maar dat helpt niet erg om het probleem op te lossen. In de pers verschijnen bijna dagelijks berichten over hoe sommige mensen het hondenprobleem denken te kunnen oplossen.
Regelmatig worden er vergiftigde honden gevonden. De vergiftigingen vinden plaats door individuele burgers maar ook zijn er regelmatig medewerkers van gemeentes beschuldigd van het op grote schaal uitstrooien van gif met alle gevolgen van dien.
Het vinden van doodgeschoten honden is ook een regelmatig voorkomende afrekening.
In de buurt van grote steden komt het vaak voor dat mensen hun hond, meestal betreft het dan zelfs rashonden, niet meer willen of kunnen houden en het dier vervolgens ergens in het buitengebied dumpen. Uiteraard zorgen die dieren, die niet meer gevoerd worden voor veel overlast.
In grote steden zijn hondenvangers actief. In delen van Istanbul zijn grote aantallen straathonden gevangen die dan in de bossen rond de stad werden losgelaten. Uiteraard zonder voedsel en verzorging.
Autoriteiten proberen het probleem onder controle te krijgen door op grote schaal honden te vangen, ze te steriliseren of te castreren, eventueel te verzorgen indien nodig en ze na herstel en geoormerkt weer los te laten op de plaats waar ze gevangen werden.
In sommige dorpen in het zuiden van Turkije werd een beloning van 10 TL uitbetaald voor iedere gevangengenomen hond. Ook die werden na sterilisatie of castratie en voorzien van een oormerk na enkele dagen weer vrijgelaten.
Er wordt verwacht van het invoeren van een hondenbelasting dat het aantal honden zal afnemen. Veel mensen zullen het geld er niet voor (over) hebben. Gecombineerd met het sterilisatie- en castratieprogramma en een verbod op het los laten lopen van honden binnen de bebouwde kom (behalve in speciale hondenparken) zal de overlast van loslopende honden en hun overal gedeponeerde uitwerpselen behoorlijk afnemen.
Uit exportcijfers blijkt dat de export van Turkije naar Europa de afgelopen jaren gedaald is van 60% in 2005 naar 46 % in 2010 o.a. door verminderde koopkracht ten gevolge van de financiele crisis in landen als Portugal, Spanje en Italië. Ter compensatie werd naar andere afzetgebieden gezocht.
De export naar Azië en dan vooral naar China is sterk gestegen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten