zaterdag 3 september 2011

Istanbul 109de

In de media worden we tegenwoordig dagelijks geconfronteerd, ja je kan bijna wel zeggen doodgegooid, met uitslagen van allerhande onderzoek. En aangezien volgens mij het niveau van heel veel perspublicaties discutabel is en bv. bronnen nauwelijks gecheckt lijken te worden kan men heel vaak het waarheidsgehalte van de uitslagen in twijfel trekken of niet goed beoordelen.
Een sprekende kop boven een artikel, die absoluut de lading niet dekt, wordt zeker niet geschuwd. En voor de lezer en kijker wordt het dan wel heel moeilijk waarde aan bepaalde berichten te hechten. De uitslagen worden dan ook gezien als triviaal, programma- of artikelvullend. Er wordt weinig aandacht aan besteed. Men hoort het niet, men herinnert het zich nauwelijks. De kop of de slogan blijft wel hangen en die gebruikt men dan in een ongenuanceerde discussie als het onderwerp ergens ter sprake komt.
Als er zo oppervlakkig met onderzoek wordt omgegaan is het niet eenvoudig de zaken op hun merites te beoordelen. Er zijn tientallen verschillende soorten onderzoek door commissies, door buurtverenigingen, door onderzoeksbureaus, door instellingen, door de kerk, door de dorpsvoetbalclub, door ministeries, door universiteiten met allemaal verschillende opdrachtgevers en belanghebbenden.
Van heel veel van die onderzoeken zijn de bevindingen interessant om te lezen maar de relevantie is niet altijd even duidelijk.
In tijden van crisis en bezuinigingen wordt er vaak neerbuigend over bepaalde vormen van wetenschappelijk en dus gesubsidieerd onderzoek gedaan. Geldverspilling, onzin, dat geloof je toch niet, dat wist mijn kleine zussie ook al. En dat is denk ik over het algemeen niet terecht omdat al die deelonderzoekjes bijdragen aan het beter leren begrijpen van onze samenleving, van onze denkwereld en we vormen er onze visie op de toekomst mee. Beleid op alle niveaus wordt er op gebaseerd.
En natuurlijk is iedereen wel eens kritisch en sceptisch.

Maar bv. weten dat een toetsenbord van een laptop of een computer in een internetcafé smeriger is dan een toiletbril lijkt me wetenswaard. Je handen wassen na gebruik is in beide gevallen aan te raden.
Ook is het echt niet verkeerd om te weten dat het grillen of roosteren van vlees of vis op de mangal of barbecue meer kankerverwekkende risico's met zich brengt dan bakken in een pan of grillen in de oven.
Soms zijn uitslagen van onderzoeken echter heel verwarrend als de inzichten snel veranderen en nieuwe onderzoeksgegevens tot nieuwe conclusies leiden.
Een mooi voorbeeld daarvan is het gebruik van aspirine.
Achtereenvolgens bleek het geneesmiddel als pijnstiller of koortsverlagend middel waar het aanvankelijk voor bedoeld was ook de kans op trombose en hartinfarct te verminderen, de levensduur te verlengen, miskramen te kunnen voorkomen, de kans op alvleesklierkanker, slokdarmkanker en kanker aan het darmstelsel te kunnen verkleinen.
Ook zou het misschien Alzheimer kunnen voorkomen. En dat blijkt onlangs weer in twijfel getrokken te zijn. Terwijl ik daar mijn hoop op gevestigd had. Samen met een onderzoek in Engeland dat concludeerde dat het gebruik van omega-3, visolie, samen met alcohol de botten van ouderen zou verstevigen en de kans op botbreuken zou verkleinen.

De "Economist Intelligence Unit" is denk ik wereldwijd het beroemdste onderzoeks- en adviesbureau dat regeringen, ministeries, landen en bedrijven voorziet van analyses betreffende economie, industrie, risico's en vooruitzichten.
Jaarlijks publiceren ze ook een lijst over de leefbaarheid in de grootste steden van de wereld. Levensomstandigheden, politieke en sociale stabiliteit, criminaliteitscijfers, milieu, gezondheidszorg en culturele activiteiten bepalen de stand. In een artikeltje van honderd woorden werd dat vermeld in dagblad Radikal zonder er verder op in te gaan.
Op de lijst van 140 wereldsteden neemt Istanbul de 109de plaats in. Ja en?

Geen opmerkingen:

Een reactie posten