Open brief aan de heer G.W.

Vanaf mijn schuiladres in T.

Geachte heer W. (ik voel me helaas genoodzaakt om vanwege veiligheidsredenen teneinde herkenning te voorkomen slechts initialen te gebruiken).

Wat jammer dat U de laatste tijd zo angstaanjagend stil bent. Oh ja, U noemde onlangs een meneer B. uit Oslo nog waanzinnig en U verklaarde natuurlijk absoluut niets met zijn daden te maken te hebben. U kende de man zelfs niet, zei U. Maar ik had toch een iets confronterender uitspraak meer op zijn plaats gevonden.
En ja, U gaat waarschijnlijk naar Helmond om daar de plaatselijke Henken en Ingrids een hart onder de riem te steken en hen te steunen in hun onvrede jegens plaatsgenoten met een andere herkomst, die U eigenhandig terecht zult wijzen op hun ontoelaatbare gedrag. Ja toch?
Maar dat was het dan wel zo'n beetje. Graag wil ik U hierbij waarschuwen om niet al te lang zo stil te blijven. Ik weet het, U geniet van Uw zoetverdiende beveiligde vakantie van belastingcenten van diezelfde Henken en Ingrids, maar een kniesoor die daar op let. En U zult wel lekker blond terugkomen na al die zon (was het nou in Griekenland? Dat doet er niet zo precies toe).
Maar ik hoop wel dat U er nu weer stevig tegenaan gaat, want U weet net zo goed als ik dat herhaling van slogans, ook al bevatten ze de meest baarlijke nonsens, het beste werkt in het kader van kiezersbedrog. Dat heeft de geschiedenis wel geleerd.
Of is Uw programmatisch zwijgen misschien een aangeleerde mediatechniek om te proberen Uw tegenstanders uit hun schulp te lokken? Een geplande strategie?
Nou dan moet ik U toch teleurstellen. Angst regeert tenslotte alom. En niet alleen het land, maar ook alle politieke partijen. En dat Gee (oeps, had ik het bijna verraden) heeft U toch maar mooi voor elkaar gekregen. Nee, veel tegenstand hoeft U niet meer te verwachten. Zelfs het taalgebruik van Uw voormalige opponenten is door Uw toedoen veranderd. Hoewel dit een gevaar inhoudt omdat het contraproductief zou kunnen gaan werken. Men ziet het verschil niet meer. En dat kost kiezers.
Dus pas op. Neemt U mijn raad ter harte en doe er nog een schepje bovenop. Wat meer vuur! Een paar stevige (niet haat zaaiende) scheldkanonnades aan het adres van een bepaalde bevolkingsgroep en Zuid-Europese luiaards zijn met behulp van het U schatplichtige, ja-knikkende achtergrondkoor gemakkelijk te vinden. En dat zal de lucht weer klaren.

Met het huidige kabinet van gedoogbroeders en een oppositie die geen tegenstand meer durft te bieden, moet het voor U toch een koud kunstje zijn om na de volgende verkiezingen minister-president te worden. Daar zal het land van opknappen. En U hoeft er zelfs niets voor te presteren. Dat is tot nog toe wel gebleken.
Geachte heer W. ik hoop nog veel van U te horen in de komende tijd.

Met vriendelijke groeten, K. in T.

P.S. Normaal schrijf ik geen brieven. Alleen aan de belasting dienst, ha ha, maar zeker niet aan een politicus. En eigenlijk durf ik ook niet zo goed. U staat ook zo ver van mij af. Maar ik weet wel dat U altijd open staat voor een constructieve bijdrage.