donderdag 25 augustus 2011

Een oprisping

Binnenkort, of misschien is het al wel sinds kort, bestaat de wereldbevolking uit meer dan 7 miljard mensen. Wat moet ik me daar bij voorstellen. Ik heb daar eigenlijk geen concreet beeld bij. Zo'n hoeveelheid is niet te bevatten. De consequenties voor de energie- en voedselpolitiek was niet het eerste dat mij in mijn gedachten schoot toen ik het bericht onder ogen kreeg.
Nee, ik dacht: wat ken ik er daar maar weinig van. En wat ken ik er helemaal weinig uit vreemde windstreken. Wat is mijn informatie, waarop mijn oordelen gebaseerd zijn, beperkt.
En verder bedacht ik dat ik me eigenlijk nauwelijks voor kan stellen hoe grote delen van die wereldbevolking in werkelijkheid leven.
Natuurlijk is er heel veel kennis voor handen en feiten zijn te checken. Maar eigenlijk bedoel ik dat we zo weinig kunnen weten over beweegredenen, waarden, zingeving en al dergelijke het dagelijks gedrag bepalende zaken van al die andere medemensen die met ons de aardbol bewonen. Het persoonlijke leven bv. van mensen in China of Australiƫ of Nicaragua of waar dan ook blijft ons goeddeels onbekend.

Iets anders waardoor ik dat zelfde gevoel weer kreeg was een groot artikel in een Turks geschiedenistijdschrift. Het artikel betrof een voor het moderne Turkije uiterst belangrijke gebeurtenis.
Aan het eind van de Grieks-Turkse oorlog (1921-1922) woedde er een enorme veldslag tussen 26 en 30 augustus 1922 in West-Anatoliƫ bij de stad Afyon.
Het Griekse leger had zich hier ingegraven en de Turken besloten om hier met alle beschikbare macht een eind aan te maken. Een grote legermacht werd ingezet en op 30 augustus braken de Turken het Griekse front. Deze slag wordt gezien als de overwinning van de Turken op de Grieken en wordt natuurlijk nog jaarlijks herdacht.
De afloop van de oorlog ging zowel bij "het grote offensief" als bij de slag om Izmir van 9 september met onmenselijke gruwelijkheden aan beide zijden gepaard.
Later vond de bevolkingsruil plaats en kon de vrede van Lausanne getekend worden.

Eigenlijk wil ik hiermee aangeven dat we zo weinig van de geschiedenis van andere landen afweten. Dat geldt voor Turkije maar zo heeft ieder land wel gebeurtenissen, soms van heel lang geleden,die heel veel invloed hebben gehad op de bewoners van een land en dat tot op de dag van vandaag nog steeds hebben.
En vanzelfsprekend kennen we al die gebeurtenissen lang niet allemaal. En dat hoeft ook helemaal niet. Maar het feit dat we zo weinig weten over de geschiedenis van andere landen, over hun bewoners en hun ontwikkeling, over hun godsdienst of over het belang van bepaalde gebeurtenissen maakt het vaak niet eenvoudig mensen uit andere culturen echt goed te begrijpen.
We handelen en oordelen vaak te snel en verkeerd uit onwetendheid. Jammer!

Geen opmerkingen:

Een reactie posten