woensdag 17 augustus 2011

Ongediertebestrijding

Op onze maandelijkse waterrekening wordt door de gemeente een bedrag van 4 TL (Turkse Lira) opgevoerd ter dekking van de kosten van de bestrijding van ongedierte.
Eens in de zoveel dagen rijdt er 's avonds een spuitwagen van de gemeente door het dorp met een speciaal apparaat dat een insecticide vernevelt om daarmee het aantal insecten, vooral vliegen en muggen, te decimeren.
Het tegenwoordig vaak gebruikte systeem is het ULV-systeem. Het ultra low volume system,waarbij het gebruikte middel (hopelijk biologisch afbreekbaar milieuvriendelijk) in een heel fijne koude nevel verspreid wordt. Daarbij kan men met een beperkte hoeveelheid aan bestrijdingsmiddelen een groot areaal bestrijken.
Veel gemeentes beschikken over een eigen spuitwagen die ingezet kan worden om de openbare wegen en ruimtes te verzorgen. In veel sites wordt vaak een bedrijf ingehuurd of beschikt men over eigen apparatuur.
Er wordt verteld dat tot voor kort uitlaatgassen van een op de vrachtwagen gemonteerde dieselmotor voor dit doel werden gebruikt, al dan niet vermengd met een bestrijdingsmiddel. Vanwege de kankerverwekkende dieseluitlaatgassen leek mij het middel erger dan de kwaal.

Pas na de Tweede Wereldoorlog werd in Europa voor het eerst DDT gebruikt als insecticide. Het bleek een uiterst succesvol middel te zijn tegen luizen en vlooien waar Europa toen van vergeven was en tegen vliegen en muggen. Helaas doodde het ook heel veel voor de mens nuttige insecten.
Maar het middel bleek niet afbreekbaar te zijn en het hoopt zich op in vetweefsels van mens en dier. Daarom werd het gebruik ervan later in de westerse wereld verboden. In de rest van de wereld mocht het nog wel gebruikt worden. Aanvankelijk werd gedacht dat dan de derde wereld weer met de resten opgescheept werd, maar tegenwoordig wordt het in Afrika, Zuid-Amerika en Aziƫ nog veelvuldig en zeer effectief gebruikt tegen de verspreiding van malaria.
Maar ook DDT wordt door veel onderzoekers mogelijk kankerverwekkend geacht.



Als kind hadden we een flitspuit in huis. Een soort blikken handfietspomp met een reservoir waar een oplossing van water met een bestrijdingsmiddel in kon. Even pompen, de druk opvoeren, dan het ventiel openen en nevelen. Het systeem werkte fantastisch.
Wat voor middel we precies gebruikten weet ik niet meer. Maar ik denk inderdaad DDT. Dat was overal verkrijgbaar en iedereen had het in huis. En ik denk dat we het ook tegen mieren gebruikten. Tegen mieren bestonden allerlei middeltjes. Mierendood heette dat meen ik. Een merknaam weet ik niet meer. Het was een poeder dat in een blikken doosje, zo groot als een schoenpoetsblikje, zat en aan de zijkant was het voorzien van een gaatje. Als je herhaaldelijk op de deksel van het doosje duwde spoot het poeder naar buiten. Het werd veelvuldig gebruikt. De waarschuwing die op het doosje stond werd daarbij zeker in acht genomen. Maar hoe gevaarlijk die troep eigenlijk was realiseerde men zich niet.
Tegen vliegen en muggen werd ook wel een milieuvriendelijker middel gebruikt. De vliegenvanger heette dat. Een rond doosje met daarin een in kleverige lokstof gedompelde strak opgerolde strook papier. Die strook trok je een stukje uit en de vliegenvanger hing je aan de lamp. De bedoeling was dat de insecten aan de lijm bleven plakken.
Ik vond het altijd een smerig, onsmakelijk gezicht. Dus dan maar ....?

Geen opmerkingen:

Een reactie posten