In Siberië werd in 2007 het goed geconserveerde en volledig intact zijnde stoffelijk overschot van een mammoet jong gevonden. Het lichaam was vermoedelijk door aardverschuivingen en veranderingen in de loop van een rivier aan de oppervlakte gekomen. Het beest was vrijwel puntgaaf. Alle organen waren aanwezig. Het 1.30 meter hoge beest moet plotseling in het ijs terechtgekomen zijn en door de permafrost in conditie gehouden zijn.
In het verleden zijn er al honderden geraamtes en resten van de mammoet gevonden over de hele noordelijke helft van de aardbol. Er moeten door de geschiedenis heen enorme aantallen geleefd hebben tot ze ongeveer 4000 jaar geleden voor goed uitgestorven waren. Voor goed?
Wetenschappers van over de hele wereld die zich bezighouden met de wederopstanding van de mammoet waren dol enthousiast. Pogingen tot dan toe om de mammoet te klonen waren steeds mislukt. De kwaliteit van het gevonden DNA materiaal was niet voldoende. Aangetast door de tijd en microbenwerking bleven alle pogingen op een bepaald punt steken.
Met de vondst van dit exemplaar dacht men dat de kansen behoorlijk waren toegenomen. Dr. Larry Agenbroad van het Mammoth Site onderzoekscentrum van South Dakota in de VS, de autoriteit op dit gebied, beweerde dat klonen nu een stuk dichterbij was gekomen. Uit "dood" materiaal? De geest teruggegeven?
Zou het al gelukt zijn? Of spartelt de natuur, of iets anders tegen?
Het eerste min of meer gezonde, gekloonde zoogdier was het schaap Molly in 1996. Vele pogingen zijn gevolgd met heel vaak teleurstellende resultaten. Maar defecten, problemen, aandoeningen, kankers en meer weerhouden wetenschappers niet. Nee, de uitdaging wordt alleen maar groter. Onder het mom van hulp aan de mensheid, ziektebestrijding of hulp aan het individu zijn wetenschappers bezig het truckje onder de knie te krijgen. Waarom? Nou daarom! We moeten het kunnen.
Vanwege medisch-ethische bezwaren is het reproductief klonen van mensen in veel landen verboden. Niet overal dus! Er wordt beweerd dat het volgens de heersende wetenschappelijke inzichten ook nog niet mogelijk is. Maar reken maar dat het ergens geprobeerd is/wordt. Die leiders van bepaalde landen lijken soms verdacht veel op elkaar.
Ergens in een verlaten gebied in Patagonië in het zuiden van Argentinië zaten in de kantine van een, voor de buitenwereld verborgen gehouden, onderzoekscentrum een aantal mensen aan de lunch. Vandaag stond er omelet met champignons op het menu. De ochtendshift zat erop. Even pauze.
Dr. Heinz G. zat naast zijn assistente Conchita D.
"Vandaag smaakt het beter dan vorige week moet ik zeggen," zei de beroemde onderzoeksleider.
"Ach," zei Conchita, "misschien was de melk vorige keer niet vers meer. De eieren zijn toch hetzelfde?"
"Ja wel, de eieren zijn wel hetzelfde, maar het voer voor de hennen verschilt weleens iets".
In de keuken stond de kok de grote mixer schoon te maken waarin hij de enorm grote eieren geklutst had. Vanuit het raam kon hij in de verte achter enorm hoge hekken de groep langnek dinosaurussen zien lopen. Hij werkte hier nu een jaartje of zo en eens per week maakte hij voor de staf en de arbeiders een omelet. Daar gebruikte hij de sauropode-eieren voor die allemaal onbevrucht bleken te zijn.
Klonen konden ze wel, die heren en dames. Maar de natuurlijke voortplanting kregen ze maar niet voor elkaar. De natuur, of wie of wat dan ook, spartelde tegen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten