Griekenland

Gezien de financiële crisis die dit keer zo hard heeft toegeslagen in Griekenland met alle daarbij komende dagelijkse problemen zoals stakingen in het openbaar vervoer, stakingen in de toeristenindustrie, stakingen bij de overheid en de honderden gewelddadige demonstraties zou je kunnen veronderstellen dat veel mensen zich wel twee keer zouden bedenken om hun zomervakantie daar door te brengen.
Maar de harde werkelijkheid blijkt onverwachts toch weer anders te zijn dan men zou vermoeden.
Voor zo ver de gegevens nu bekend zijn, zal het aantal buitenlandse toeristen dat Griekenland dit jaar zal bezoeken met een procent of acht toenemen. Het aantal Nederlandse toeristen zal naar verwachting met tussen de vijf en zeven procent toenemen. Maar ook uit andere West-Europese landen wordt, gezien het aantal boekingen, een flinke toename verwacht.
Heel veel mensen willen nu eenmaal hun zomervakantie in zonnige oorden doorbrengen. Doordat de politieke toestand in Tunesië, Marokko en Egypte in westerse ogen nog heel onzeker is, kiezen veel potentiële bezoekers van die landen voor een veiliger alternatief. En behalve Turkije is dat dan vreemd genoeg Griekenland geworden.

De menselijke soort zal altijd hoger, beter en vooral meer willen. Daar zal nooit iets aan veranderen. En met een bepaalde vorm van samenwerking kunnen die doelen gemakkelijker bereikt worden.
In Europa bestaat al vanaf het begin van de vorige eeuw de overtuiging dat vooral economische samenwerking van groot belang is.
Nog tijdens de Tweede Wereldoorlog vergaderden vertegenwoordigers van de regeringen van België, Nederland en Luxemburg in Londen over te nemen maatregelen zodra de oorlog zou eindigen. Toch duurde het nog tot 1958 voor de Benelux effectief werd.
Daarna volgden de veranderingen binnen Europa elkaar steeds sneller op. Groot Europa, een eigen munt, aanzien in de wereld, economisch bolwerk etc. De veranderingen waren enorm en iedereen heeft er zijn voordeel mee gedaan.
Maar als er dan een paar spelbrekers zijn die niet volgens de regels spelen en niet gecontroleerd of gecorrigeerd worden kan de boel behoorlijk uit de hand lopen, is gebleken.
Europa heeft nieuwe regels nodig om een democratische eenheid te smeden. Maar zo lang landen aan hun soevereiniteit vasthouden zal het nooit als eenheid kunnen opereren en zullen de huidige problemen zich steeds weer voordoen.
Sarkozy en Merkel willen daar wel iets aan doen.
"Ja, eerst heeft Napoleon het geprobeerd en daar na Hitler. Het is ze niet gelukt. En nu willen ze het samen op deze manier proberen," wordt in Nederland gezegd. Veel vertrouwen ten opzichte van elkaar blijkt daar niet uit. En rigoureuze stappen kunnen we dan ook niet verwachten. Een centrale Europese overheid zit er voorlopig niet in.
Ach, we zijn in Europa allemaal een beetje te inhalig geweest. De groei ging wel heel erg snel. En de problemen die daar nu uit voortvloeien moeten opgelost worden. En daar komen we ook wel weer overheen. De mens wil immers hoger, beter en vooral meer.

We kregen een e-mail bericht van kennissen uit Nederland die gewoonlijk elke zomer naar Turkije komen. "We zijn dit jaar naar Griekenland geweest. We wilden altijd al een keer eilandhoppen en als straks de eilanden aan China verkocht worden kan het misschien niet meer. Grapje. Het was prachtig en je merkt niet veel van de crisis. Maar een ding was opvallend. Je kan bijna nergens meer met je pinpas betalen. Iedereen wil contant afrekenen. De mensen zijn bang dat de banken failliet gaan en dan zijn ze hun geld kwijt."