Ongeveer 30 jaar geleden werd in China de 1-kind politiek ingevoerd. Ouders mochten in het vervolg niet meer dan 1 kind hebben. Een maatregel om gezamenlijk de overbevolking tegen te gaan.
De Chinese overheid claimt dat als ze deze politiek destijds niet ingevoerd had het aantal Chinezen geen 1,3 miljard zou bedragen maar dat het de 2 miljard nu waarschijnlijk dicht zou hebben benaderd.
Er bestaan tegenwoordig enkele uitzonderingen op het systeem. Zo mogen ouders op het platteland sinds een aantal jaren een tweede kind krijgen als hun eerste kind een meisje is. In China schijnt het hebben van een mannelijke nakomeling, i.v.m. het voortbestaan van de achternaam, uiterst belangrijk te zijn.
Pech als het tweede kind ook een meisje is.
Maar ook in stedelijke gebieden is het in bepaalde gevallen toegestaan om van de regel af te wijken. Men kan dan tegen betaling van een enorm bedrag een soort vrijstelling kopen om toch een tweede kind te mogen hebben.
De Turkse minister-president Erdoğan houdt er een totaal andere visie op na. Al enige tijd propageert hij het idee dat Turkse gezinnen minstens 3 kinderen zouden moeten hebben. Hij bestrijdt de geboortecontrole met het argument dat Turkije daarmee het gevaar loopt snel te verouderen. En dat zou economisch een slechte zaak zijn. Heel veel Turkse gezinnen in de stedelijke gebieden hebben soms nog twee maar ook vaak nog maar één kind. Volgens zijn zeggen zijn er al stappen ondernomen door de regering om zijn visie op family planning te promoten.
Natuurlijk werd hij hevig bekritiseerd met het argument dat hij zich niet moet bemoeien met privézaken van de burger. Hij zou er een ouderwets, middeleeuws standpunt op na houden.
Volgens Erdoğan verouderen westerse landen zo snel dat ze straks op instorten komen te staan. Misschien baseert hij zijn visie op rapporten die binnen de Verenigde Naties circuleren waarin de gemiddelde veroudering van de wereldbevolking gezien wordt als een van de grootste demografische problemen van deze eeuw. Afnemende vruchtbaarheid, geboorte controle en een langere levensduur zijn de aanwijsbare oorzaken. Een oud Europa en een jong Afrika is bv. een van de mogelijke scenario's.
Of Erdoğan op de hoogte is van deze studies weet ik niet, maar misschien moeten we toch anders naar zijn woorden kijken. Erdoğan is misschien wel de man met een visie en kijk op de toekomst. En misschien moeten zijn criticasters zijn woorden wat minder meesmuilend beoordelen.
Een van zijn tegenstanders zag de woorden van Erdoğan als een aanwijzing tot verdere islamisering van Turkije. Nu minstens drie kinderen. Straks drie vrouwen erbij? Dan gaat het snel.
Het idee van Turkse gezinnen met minstens drie kinderen moet Erdoğan beslist al veel langer gehad hebben.
Recep Tayyip Erdoğan is getrouwd met Emine Gülbaran. Samen hebben ze 4 volwassen kinderen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten