Een andere godsdienst

Zou het nou zo erg zijn als een andere godsdienst dan het Christendom de belangrijkste godsdienst ter wereld zou worden? Ik vraag het me af.
Het Christendom is met het zwaard verspreid. Dat moge duidelijk zijn. Kruistochten, verovering van Zuid-Amerika, onderwerping van Noord-Amerika, kolonisatie van Afrika. Het Christendom is heus niet zo maar door iedereen die ermee in aanraking kwam vrijwillig aangenomen omdat het verhaal van de heilige drie-eenheid zo geloofwaardig was. Vaak was het geweld, fysiek en geestelijk, dat mensen ervan 'overtuigde' toch maar voor het geloof van de veroveraar, de bezetter of de landheer te kiezen. Van geloven was eigenlijk niet de rede, wel van overleven, heel pragmatisch.
En de 'kerk' heeft er alles maar dan ook alles aan gedaan om de eenmaal gewonnen positie te verdedigen.
Verbieden van geboortebeperking door de rooms-katholieke kerk, geven van godsdienstonderwijs op openbare scholen, bezoek van meneer pastoor als er niet (snel) genoeg kinderen kwamen, filmvoorstellingen in de parochie op zaterdagmiddag, popmuziek tijdens de kerkdienst, ouderlingen die conflicten regelden door hun netwerken aan te spreken, missionarissen en zendelingen naar alle uithoeken van de wereld met kralen en spiegeltjes, kleding- en voedselhulp in eigen land en bij internationale rampen, om maar een paar maatregelen te noemen.
Ja, het geloof werd je met de paplepel ingegeven en het doel heiligde vanzelfsprekend alle middelen.

Als het Christendom minder agressief te werk was gegaan, minder vergezeld van wapengekletter en dwangmiddelen, had het nooit de plaats in kunnen nemen die het ooit deed. Het was een belangrijk middel in de machtsverdeling in een land en in de wereld.
Maar het Christendom heeft gefaald. Niet alleen in de wereldpolitiek maar ook voor de individuele mens. De formule lijkt uitgewerkt.
De wereld is er niet beter van geworden. Mensen zijn er niet beter van geworden.
Als kind kon ik al niet begrijpen hoe iemand kon geloven in het hiernamaals, in wonderen, in predestinatie, in zonden tegenover de Heer, in lijden dat goed voor je was.
Geen originele gedachten, dat weet ik wel, maar ik ben er later niet anders tegenaan gaan kijken.
Nee, veel is de wereld er niet mee opgeschoten. Ik zou zelfs het tegendeel willen beweren. Na 2000 jaar Christendom gaat de wereld er steeds verder op achteruit.
Komen tot een harmonieus leven met God en de medemens. Oh ja, waar dan?

Zou een andere godsdienst het misschien beter gedaan hebben?
Voor mij hoeft het niet, maar zou een andere godsdienst misschien een kans moeten krijgen?
Slechter kan toch niet?