Complex

Als het om geld, macht of economische belangen gaat vindt men ondanks fundamentele verschillen in geloof of politieke overtuiging altijd welwillende contacten om bepaalde doelen te bereiken.

In Turkije is men dol op samenzweringstheorieën. Afhankelijk van de politieke voorkeur van de betreffende persoon wordt de bron van de samenzwering gezocht bij anti-Kemalisten, bij Kemalisten, bij het leger, de Amerikanen, de geallieerden, de Koerden.
Niet zo gek gezien de geschiedenis van het land en alle beweerde samenzweringen tegen de sultans, met allerlei coups en pogingen daartoe, infiltraties van buitenlandse geheime diensten en meer van dergelijk fraais.
Helaas heeft Turkije op dit soort zaken geen alleenrecht. Samenzwering en complotten komen over de hele wereld voor in de beste families. In alle landen. En slechts enkele daarvan komen op een gegeven moment aan het licht.

Ik ben een groot liefhebber van spionageromans, thrillers, whodunits en vergelijkbare genres met soms een hoog waarschijnlijkheidsgehalte. En vaak zoek ik in de berichtgeving van elke dag verbanden die verklaringen voor de in de berichten genoemde gebeurtenissen kunnen bieden. Complot complex? Misschien. Misschien zit de wereld zo in elkaar.

Een van de zaken die mij de laatste tijd heel erg heeft geboeid is de situatie in Iran. Ten gevolge van het feit dat Iran niet naar tevredenheid meewerkt aan inspecties van de internationale nucleaire waakhonden, die vermoeden dat Iran misschien atoomwapens probeert te fabriceren hebben veel westerse landen Iran allerlei sancties opgelegd. Op zich zou het trouwens niet zo vreemd zijn als Iran over die wapens zou willen kunnen beschikken als de buren, waarmee je niet al te best bevriend bent, ze wel hebben. Maar Iran blijft volhouden dat de uraniumverrijking alleen bedoeld is voor vredelievende toepassingen zoals elektriciteitsopwekking en voor medische doeleinden.

Niet alle landen houden zich aan die sancties en zodoende kan Iran nog steeds grote hoeveelheden goederen vanuit het buitenland importeren. Maar dat wordt steeds moeilijker. En de Iraanse overheid zoekt naar andere mogelijkheden.

1. Turkije wil haar economische positie in de wereld verstevigen en kan wel wat aardolie gebruiken.
2. Iran heeft olie en zoekt afzetgebieden.
3. Afgelopen maanden is er veelvuldig en intensief overleg geweest op ministerieel en presidentieel niveau tussen Turkije en Iran.
4. De sancties veroorzaken toch tekorten in Iran. De twee landen grenzen aan elkaar. Transport over de weg vindt uiteraard plaats.
5. Onlangs zijn in Turkije de mogelijkheden voor buitenlanders verruimd om te kunnen investeren en onroerend goed te mogen verwerven.
6. Vorige maand werden twee Iraanse spionnen gearresteerd. Een afleidingsmanoeuvre of een foutje van de Turkse geheime dienst.

Gisteren vond ik op internet een rapport van gezamenlijke Kamers van Koophandel in Turkije. Daarin wordt gesteld dat het aantal Iraanse bedrijven, gevestigd in Turkije, de afgelopen 10 maanden met 688 toenam tot ruim 2000. En met de "juiste" exportvergunning zal het drukker worden aan de grens met Iran vermoed ik.

Vannacht hoorde ik het geluid van een helikopter die heel traag overvloog. Toen ik naar buiten keek zag ik een legerhelikopter. Ze konden toch niet weten wat ik gedacht had? De helikopter vloog verder. En onbewust slaakte ik een zucht van verlichting. Toen werd ik wakker.