woensdag 22 augustus 2012

Surfin' USA

Fantastisch vond hij het allemaal. Het ging geweldig. Na drie weken was hij zelfs zover dat hij op een geschikt moment naar zijn vrouw die aan het strand zat kon zwaaien zonder van zijn plank te vallen. Jammer dat hij vroeger nooit de gelegenheid had gehad. Maar het was in ieder geval prachtig dat hij het nu mee kon maken.

In mei was Albert vijfenzestig geworden en eindelijk met pensioen gegaan. Vanaf zijn veertiende had hij in de kruidenierswinkel van zijn ouders gewerkt. En toen hij bijna veertig was nam hij de zaak, die later "De Buurtsuper" heette, over. Ruim vijfentwintig jaar later heeft hij de deuren van de winkel definitief achter zich dichtgetrokken. Een opvolger was er niet en niemand anders wilde een winkel met een zeer ongewisse toekomst overnemen. Maar nu was hij er dan gelukkig van af. De laatste zes a zeven jaar waren een drama geweest en hij verfoeide zijn leven.
Wel was hij in die tijd plannen gaan maken voor later en vanaf nu zou hij het er van nemen en zou hij samen met zijn vrouw de schade in gaan halen.
Dit jaar zou het eerste jaar van hun nieuwe leven worden waarin een, voor hun doen, bijzonder en langdurig verblijf in Turkije gepland was. Vroeger waren Alberts vakanties altijd heel kort geweest. Hij kon de winkel nu eenmaal niet te lang dichtdoen. En veel vrije tijd had hij sowieso niet gehad.
Het is niet ongebruikelijk dat mensen tijdens hun vakantie opeens "avontuurlijk" worden en zich overgeven aan bijzondere bezigheden. Nou dat was Albert ook van plan nu hij met pensioen was. Hij wilde sportieve en "gevaarlijke" activiteiten ontplooien. Lichamelijke inspanningen verrichten en uitdagende tochten ondernemen. En Turkije bij uitstek was volgens hem een vakantieland waar men de meest uiteenlopende spannende mogelijkheden kon benutten. Albert las over bungeejumpen, parachutespringen, skidiving, trektochten te paard, rafting, steile wand klimmen, parasailing, duiken, quad safari enzovoort. Dat ging hij allemaal doen. Overal kon je cursussen volgen voor een of meerdere dagen of zelfs weken. Cursussen voor kinderen en volwassenen.
Albert was een bedachtzaam mens. Hij had hier al jaren naar uitgekeken maar omdat hij er eerst een beetje in wilde komen en reizen niet gewend was had hij zich voorgenomen om dit jaar met iets eenvoudigs en niet al te spectaculairs te beginnen. Hij wilde leren surfen, windsurfen wel te verstaan. Een sport die hij vroeger altijd al had willen beoefenen maar waar hij nooit aan was begonnen. Als hij er aan dacht zat meteen Surfin' USA van de Beachboys in zijn hoofd. Hij had een surfschool gevonden waar privéonderricht gegeven werd.
In een rustige baai aan de Egeïsche kust vond hij een leuk hotelletje net naast de zeil- en surfclub waar hij samen met zijn vrouw drie weken zou verblijven.
Als er 's morgens voldoende wind was begon om een uur of tien zijn instructie. Zijn vrouw Geertje bleef achter op het strand met een boek, een tijdschrift en een flesje water.
Albert vond het allemaal prachtig en hij genoot. En niet alleen van het surfen maar ook van de omgeving, de mensen, de maaltijden, de zon, de wind en niet te vergeten de rakı. Waarom had hij dit nooit eerder gedaan?
Hij maakte snelle vorderingen en zijn instructeur Murat was enthousiast en complimenteerde hem voortdurend met zijn prestaties. En toen zijn drie weken er bijna opzaten voelde Albert zich trots, tevreden en een ander mens. En heel blij dat hij deze zeer geslaagde vakantie beleefd had.

Ik zag het gebeuren. Aan het eind van zijn allerlaatste surfparcours liet Albert zich, naar zijn vrouw zwaaiend, een beetje baldadig van zijn plank vallen. De plank sloeg om en Albert leek de mast of de giek op zijn hoofd te krijgen. Hij kwam niet meteen boven. Murat dook hem na en bracht hem aan land. Maar het bleek gelukkig allemaal mee te vallen.
Die avond kreeg hij zijn diploma en werd tijdens een gezellige maaltijd afscheid genomen van Murat en het personeel van het hotel want de volgende morgen zou er vroeg vertrokken worden.
Albert en Geertje stonden 's ochtends op tijd voor de ingang van het hotel en toen de de chauffeur van de bus die hen naar het vliegveld zou brengen claxonneerde, snelde Albert met de koffers naar de bus. Daarbij zag hij een snel naderende vrachtwagen over het hoofd.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten