Bij ons in het dorp kan je drie soorten yerli muz tegenkomen. Yerli muz kan je vertalen met bananen uit eigen land, oftewel Turkse bananen dus maar ook met bananen uit de buurt of plaatselijke bananen.
In de supermarkt vinden we de Turkse bananen. Ze zijn kleiner dan de geïmporteerde Zuid-Amerikaanse bananen. Ze zijn steviger en hebben veel meer smaak.
De plaatselijke bananen zijn de bananen in mijn tuin maar ook de opblaasbananen aan het strand. De beroemde vaarbanaan met zitplaatsen voor vijf tot acht personen die achter een speedboot aan getrokken wordt. Waarbij het voor de van reddingsvesten voorziene passagiers het mooiste is, althans om op hun hysterische gegil af te gaan, als de boot een scherpe bocht maakt en ze hun evenwicht niet meer kunnen bewaren en in zee storten.
De plaatselijke bananen in mijn tuin vind ik interessanter. Langs het terras staan een aantal bananenbomen. Eigenlijk zijn het helemaal geen bomen maar planten. Ze vormen namelijk geen houtige stam maar de metershoge "bomen" zijn eigenlijk gewoon stengels van een plant. Het is een boom die eigenlijk niet in het zuiden van Turkije thuishoort en het hier alleen maar goed doet als de hele zomer door om de paar dagen grote hoeveelheden water worden gegeven.
Een beetje tegen mijn principe omdat ik vind dat je eigenlijk planten en bomen in je tuin moet hebben die tegen het klimaat kunnen en geen extra verzorging nodig hebben. Voor de banaan heb ik een uitzondering gemaakt. Grote tot wel vijf of zes meter hoge bananenbomen in een groep in de tuin geven je woning echt een zuidelijk cachet.
Maar wat echt interessant is van een bananenboom is de bloei en de vruchtzetting. Als de boom een jaar of vier of vijf oud is verandert op een gegeven moment de bladvorming en verschijnt er een vruchtstengel. Die staat aanvankelijk recht overeind maar begint steeds meer over te hellen. Er verschijnt een grote bloemstengel. Aan het eind van de uitgroeiende bloemstengel ontstaan de mannelijke bloemen in dwarse rijen. Iedere rij heeft een fantastisch gekleurd purperen schutblad. Iedere dag rolt zo'n blad om en valt af. Aan het begin van de bloemstengel zitten de vrouwelijke bloemen waaruit de vruchten groeien.
Toen ik het de eerste keer meemaakte inspecteerde ik iedere ochtend de bomen op zoek naar veranderingen. Ik maakte foto's van elk stadium. De bananen vormen een vruchtlichaam maar gegeten heb ik ze nooit. Dit jaar heb ik meerdere trossen en wil ik er bananenchutney van proberen te maken.
De stengel waaraan de tros zich heeft gevormd sterft af en vormt vanuit de wortel weer nieuwe uitlopers die je eventueel kan afnemen en uitplanten. Het zal dit jaar een gek gezicht zijn als die grote bomen afsterven en er een tamelijk kale, lege plek in de tuin achterblijft. Die nieuwe uitlopers hebben weer een paar jaar nodig om een flinke boom te worden.
Die andere plaatselijke bananen verdwijnen de komende maand ook uit het beeld en laten ook een lege plek achter. Maar de "Beach Party" uitbaters hoeven hun banaan alleen maar leeg te laten lopen. En volgend jaar kunnen ze hem weer nieuw leven inblazen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten