woensdag 22 juni 2011

Teleurstelling

Afgelopen week ging er een enorme schok door het land. Amie Wijnhuis had na een desastreus optreden in Belgrado haar volgende optredens in Istanbul en Athene maar vast afgezegd. Waarschijnlijk wordt de hele tour gecancelled.
In de pers verschenen berichten, op internet filmpjes waaruit duidelijk werd dat de befaamde zangeres niet in staat was zonder struikelen over het podium te lopen en al helemaal niet in staat was om haar nummers redelijk ten gehore te brengen. Toeschouwers en journalisten spraken van ernstige dronkenschap. Het management van de zangeres schijnt verklaard te hebben dat volgende optredens niet door zullen gaan omdat Amie op dit moment niet in staat is haar normale niveau te etaleren. Dat laatste is geloof ik niet juist want als ik de berichten uit vroeger tijden lees, zie ik dat dit eigenlijk precies haar niveau is.
Maar goed, in Turkije werd met grote teleurstelling kennis genomen van haar besluit. En nu maar hopen dat men zijn geld van de tickets  terugkrijgt.
Ik vind dat Amie Wijnhuis een intrigerende stem heeft als ze nuchter is, maar haar wegblijven doet mij niet veel. Nee, van een vrijkaartje zou ik beslist geen gebruik maken.
Het optreden in Belgrado moet wel abominabel slecht geweest zijn. Een zaal vol fans, 20.000 of zo, die vrijwel unaniem hun geboe lieten klinken. Ja, dan moet het echt heel erg geweest zijn. Dit soort optredens is namelijk meestal een sociaal gebeuren, waarbij het bier vloeit in schijnbaar eindeloze stromen, waarbij het publiek meer op elkaar gericht is dan op de kunsten van de artiest en het sowieso duidelijk wordt hoe weinig maat- of ritme gevoel veel toeschouwers hebben, hoe weinig fans horen of er een ietsje te hoog of te laag ingezet wordt en hoe weinig kritisch men is tegenover het idool.



Nee, dan ben ik meer te spreken over artiesten zoals bv. Justin Puber. Een jongetje van 17  jaar dat de  bekendste tienerster van de wereld is. Een digitaal artiest. Groot geworden via internet en twitter en de verkoop van zijn albums via webwinkels. Ook zijn film deed het geweldig.
Tijdens optredens gedraagt hij zich normaal. Hij mag nog geen bier kopen vanwege zijn leeftijd en een café mag hij alleen maar in onder begeleiding.
Ik ken geen enkel liedje van hem. Misschien heb ik ooit wel eens iets van hem gehoord maar dat is me niet bekend. Dus ik weet beslist niet of hij werkelijk kan zingen. Hij schijnt ook een beetje te dansen tijdens zijn optreden, maar dat heb ik helaas ook nog nooit kunnen bewonderen. Met zijn babyface schijnt hij het hoofd van kleine meisjes op hol te brengen, die vervolgens aan hun ouders geld vragen om zijn album te mogen kopen. Ik betwijfel of hij over grote zangkwaliteiten beschikt. Op internet kom ik regelmatig zijn naam tegen i.v.m. optredens, prijsuitreikingen, gouden platen en het wel of niet hebben van een vriendinnetje. Maar over zijn zangkwaliteiten lees ik nooit iets.
En laat ik nou altijd gedacht hebben dat dat toch ook van enig belang was voor een artiest. Maar kennelijk van ondergeschikt belang. Zijn haar, daar gaat het om. Of zijn overhemd. En al kan je niet zingen en je kan met je haar 50.000.000 dollar per jaar verdienen dan kan het niet anders of je moet wel een team van zakelijke artiesten achter je hebben staan.
Geld maakt niet gelukkig blijkt uit onderzoek en ervaring. Het geluk zou hem zitten in autonomie en keuzevrijheid.  Nou en dat laatste zullen beide artiesten wel ontberen gezien de invloed die management en platenmaatschappij hebben.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten