Afgelopen zaterdag was het weer raak. Nu ging het absoluut niet over politiek maar over een misdrijf dat uitgebreid in verschillende kranten beschreven werd. En het betrof dus Nederlanders.
Twee Nederlandse mannen, 60 en 29 jaar oud, waren bij de grens tussen Turkije en Bulgarije door de politie aangehouden. De politie was getipt dat de mannen smokkelaars zouden zijn. De auto van de mannen werd binnenstebuiten gehaald en er werden 5236 plantenzaden gevonden, wortels, zaailingen en 57 bollen. Na inschakeling van enkele experts van de universiteit van Thracië bleek dat de bollen, in de berichten tulpenbollen genoemd waarschijnlijk vanwege de Turkse naam van de bloem nl. ters lale (omgekeerde tulp), van de Fritillaria Michailovsky waren. Vanwege de vorm van de kelk werd de plant ook wel bekerbloem genoemd. Een bijzondere tamelijk zeldzame lelie-achtige waarvan er ongeveer 30 soorten in Turkije voorkomen. Maar juist deze soort komt alleen voor rond Karayazı in de provincie Erzurum in het uiterste oosten van Anatolië en het is verboden om ze, net als een aantal van de gevonden zaailingen en zaden, te exporteren. Er zaten o.a. nog sneeuwklokjes, lelies, wilde ui en pioenen bij. Er was dan inderdaad sprake van smokkel. De mannen worden ervan verdacht de bollen zelf opgegraven te hebben. Misschien dus ook diefstal.
De mannen schijnen herhaaldelijk beklemtoond te hebben dat de planten en bollen niet voor de handel waren bestemd maar dat ze plantenliefhebbers waren die speciale soorten voor hun tuin verzamelden. De soort lelie wordt in West-Europa in gespecialiseerde tuincentra en bij kwekers te koop aangeboden dus ik vermoed dat de mannen zich bewust waren van hun illegale activiteiten. Vanuit Nederland moeten ze ongeveer 5000 km gereden hebben. Het zullen dus wel echte 'plantenliefhebbers' moeten zijn om dat er voor over te hebben.
Volgens het artikel in de wet waar dit misdrijf onder valt, riskeren de mannen een gevangenisstraf van tussen de 6 maanden en 2 jaar.
Vermoed wordt dat de mannen de planten en bollen verzamelden om te verkopen in het alternatieve circuit voor de fabricage van speciale geneesmiddelen.
Toen ik hoorde dat de mannen verklaarden zich niet bewust te zijn van hun misdrijf en vertelden dat ze de planten toch echt voor hun eigen tuin wilde hebben moest ik denken aan een verhaal dat mijn vader me ooit vertelde.
Mijn vader was lange tijd werkzaam in de haven bij een stuwadoorsbedrijf. Tijdens het laden of lossen ging er wel eens iets mis. En soms gingen verpakkingen, dozen of kisten kapot waardoor artikelen mogelijk los in het ruim van een schip of op de kade kwamen te liggen. Het was dan zaak dat de verzekeringsagent de schade op kwam nemen en de zaak verder afhandelde. Maar voordat de agent aanwezig was kon het wel gebeuren dat enkele stuks uit de lading op onverklaarbare wijze verdwenen. Zo ook deze keer.
Als het werk er op zat werden de havenarbeiders aan de poort steekproefsgewijs gecontroleerd. Een van de mannen moest zijn tas openmaken en er bleken enkele vismolens voor de werphengel in te zitten.
"Oh, dat is niks hoor," verdedigde de man zich, "gewoon een paar molentjes om zelf mee te vissen."
Geen opmerkingen:
Een reactie posten