donderdag 23 juni 2011

Dienstplicht

Maandag werd ik gebeld door Nederlandse kennissen. Of ik op tv. het item gezien had over homo's in het Turkse leger en hun keuring als dienstplichtige. Wat een bizar en ranzig gedoe, werd er gezegd. Nee, ik had het niet gezien maar ik heb daar vaker iets over gelezen.

In Turkije is het vervullen van je dienstplicht nog steeds iets om trots op te zijn. Ondanks de tanende macht en invloed van het leger, dat eigenlijk heel lang het land heeft 'geregeerd', worden jongeren die in dienst gaan daarvoor gerespecteerd.
Het dienstweigeren is meestal geen optie. Weigeraars zijn een soort paria's in de Turkse samenleving. Je kunt een gevangenisstraf krijgen tussen 1 en 3 jaar., waarna je soms alsnog in dienst moet. Je krenkt de eer van de familie die soms niets meer met je te maken wil hebben. Als men er op je werk achterkomt waarom je niet in militaire dienst bent geweest, betekent dat heel vaak ontslag.
Veel vrienden raak je kwijt. Men wil niet met je gezien worden. Je kan geen paspoort krijgen, je mag niet stemmen en ook niet trouwen. Eigenlijk ben je dood verklaard.

Ook Turken met een dubbele nationaliteit dienen voor hun 39ste verjaardag hun dienstplicht te vervullen. Dit blijft dan meestal beperkt tot een basisopleiding van vier weken. De rest van de normaal 15 maanden bedragende periode wordt afgekocht voor 5000 Euro. Er schijnt tegenwoordig ook een totale afkoop mogelijk te zijn.
Het Turkse leger bestaat voor een groot gedeelte uit heel jonge soldaten. Ieder jaar komen er ongeveer 800.000 jongens van de middelbare school. En degenen die niet gaan studeren lopen kans om snel opgeroepen te worden voor de vervulling van de dienstplicht. Het 'aanbod' is zo groot dat de men de Turken met dubbele nationaliteit eigenlijk niet nodig heeft. Maar ook zij leggen wel de eed af en zo houdt Turkije grip op hen.
Iedere dienstplichtige legt na de eerste week die eed van trouw aan de natie af, gepaard gaand met een grote ceremonie, waarbij de heldenrol van het leger in de geschiedenis nog eens benadrukt wordt en de dienstplichtige zweert voor het vaderland te willen sterven als dat van hem verlangd wordt.
Ik heb het item over de keuring van homo's in Turkije nog opgezocht bij 'Uitzending gemist' en even bekeken. Zoals overal wordt men in Turkije afgekeurd voor militaire dienst als men niet gezond is. En homosexualiteit wordt als ziekte gezien. En daarvoor moet je bewijs leveren. Een doktersattest kan aangeven dat iemand vanwege bv. een slechte rug niet de dienstplicht kan vervullen. De bewijslast ligt bij de patiënt. En datzelfde geldt voor homo's. Men moet foto's kunnen tonen waarop men gepenetreerd wordt, of men moet een rectaal onderzoek ondergaan en soms vraagt de keuringsarts zelfs om bewegende beelden. Foto's en beelden moeten door een fotograaf gemaakt zijn, om bedrog, fotoshop bv., te voorkomen.
De vernedering is groot. Veel homo's die hier niet aan mee willen werken verzwijgen hun geaardheid en vervullen hun dienstplicht. Wat op zich trouwens ook gewoon zou moeten kunnen als homo.
Voor een eventuele toetreding van Turkije tot Europa dient op het gebied van mensenrechten nog veel te veranderen. Ook op dit terrein.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten