Wapenbezit

Op de televisie is het in series zeer gebruikelijk dat een persoonlijk conflict met vuurwapens wordt beslecht. Alsof het de normaalste zaak van de wereld is om op die manier je woede te uiten of je gelijk te halen worden rivalen omgelegd. Geen politieserie of maffiafilm. Nee gewone burgers.
Nu is het wel zo dat wapenbezit als een vrij normale zaak gezien wordt in Turkije.
Officieel zijn er tussen de 2 en 3 miljoen wapenvergunningen in omloop.
Maar er wordt vermoed dat er tussen de 7 en 10 miljoen wapens in particuliere handen zijn. Dat betekent dat 1 op de 8 tot 10 Turken een wapen bezit. En in 1 op de 3 huishoudens zou een wapen aanwezig zijn.

Er wordt wel gezegd dat at, avrat en silah de statussymbolen van de Turkse man zijn.
Een paard, een vrouw en een wapen maken het leven compleet. Het paard is een auto geworden maar verder is er niet veel veranderd.
In de krant staan heel vaak berichten over ongelukken die gebeurd zijn bij het schieten in de lucht bij bruiloften, gewonnen wedstrijden en andere vrolijke gebeurtenissen. Eind vorig jaar wilde een bruidegom zijn vreugde uiten tijdens de bruiloft. Hij schoot met een Kalasjnikov in de lucht. Hij struikelde en doodde en verwondde enkele familieleden en andere bruiloftsgangers. Jaarlijks vallen in vergelijkbare gevallen tientallen doden. Bij ruzies en conflicten zijn dat er duizenden.
Wapenbezit is alom. Een taxichauffeur die een wapen tussen zijn broeksband heeft. Maffiafiguren die een wapenvergunning kunnen verkrijgen via hun politieke vrienden.
Zelfs in het parlement dragen sommige vertegenwoordigers een wapen.
Bij rellen en politieke bijeenkomsten wordt met wapens gezwaaid en soms ook geschoten.

September 2010 was er een demonstratie op het Taksimplein in Istanbul tegen het illegale wapenbezit en het wapenbezit in het algemeen. Maar dat is een uitzondering.
De regels voor het verkrijgen van een wapenvergunning zijn de laatste tijd wel aangescherpt. Maar daardoor schijnt het illegale bezit weer toe te nemen.

Er is de laatste jaren in Turkije veel gedaan om het roken en het gebruik van alcoholische dranken te ontmoedigen ter bescherming van de jeugd. Een rookverbod op veel plaatsen. Een alcoholverbod op sommige plaatsen en heel hoge accijns op sterke drank.
Op televisie mag niet meer gerookt worden of het moet ‘onzichtbaar’ gemaakt worden of afgeschermd. Je ziet de sigaret niet meer maar iedereen weet dat er gerookt wordt.
Misschien zouden we het gebruik van wapens op televisie kunnen ontmoedigen. We zouden subsidie kunnen verstrekken voor series zonder wapens. Te betalen uit de accijnsinkomsten op sterke drank.