Vorige maand heb ik voor het eerst van mijn leven kamelenworst gegeten. Bij ons in het dorp in Turkije wordt jaarlijks een folkloredag gehouden waarop kamelenworstelen de belangrijkste activiteit is. En tijdens die dag staan op het feestterrein enkele kraampjes waar kamelenworst wordt verkocht.
Varkensvlees is hier bijna niet te koop en andere worst is altijd afkomstig van bv. rund, kalf of kalkoen. Daarom wilde ik absoluut de kamelenworst weleens een keer proberen.
En ik moet zeggen dat het wat mij betreft lekkerder was dan de andere soorten worst die ik vaker gegeten had. Kamelenworst is vet en heeft een wat sterkere, scherpere en meer kruidige smaak dan de andere soorten.
Terug naar het feestterrein. Het kamelenworstelen is een eeuwenoude traditie. Maar toen ik jaren geleden voor het eerst in Turkije kwam, had ik er nog nooit van gehoord. Ik kende wel het worstelen van Turkse mannen in een strakke leren broek en met hun met olijfolie ingevette lichamen.
En toen iemand mij vroeg om mee te gaan naar het kamelenworstelen dacht ik dat zij een grap met een nieuwkomer wilde uithalen. Ik zag glibberige, oliegladde kamelen in een leren broek voor me.
Toen vertelde ik dat ik weleens bij het olifantenworstelen was geweest maar dat ik daar niet zo veel aanvond. Er werd verder niet op de vraag doorgegaan en we hebben niets afgesproken.
Een paar dagen daarna liep er door ons dorp een man met een prachtig opgetuigde kameel aan een leidsel door de straat. De éénbultige kameel, dus eigenlijk een dromedaris voor Nederlandse begrippen, had een prachtig hoofdstel met een muilkorf om en een schitterend paarsgekleurde deken over zijn rug. Daarop droeg hij een enorm zadel en achter op de deken stond in grote goudkleurige letters zijn naam en plaats van herkomst.
Hij was op weg naar het kamelenworstelen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten