Kukumav

Nederlands: koewie (kort gekef) en joeek (langer aangehouden).
Duits:  mannetje, guhg, guuig, of gwuaig en dan miju of miau
  ook: gluui of goojahui
Engels:  kee-ik
Italiaans: hu-u-ou
Frans:  kiou kiou of kiwitt
Esperanto: ki-i-ik of ki-iu
Turks:  kukumav

Vanmorgen werd ik gewekt door de kukumav. In oktober en november hoor ik hem heel vaak. Meestal zit hij hoog in een oude olijfboom, maar ook weleens op de schoorsteen van het huis aan de overkant. Daarna hoor ik hem nooit meer zo hard roepen maar soms zie ik hem ’s avonds wel op het dak van de buren.
Volgens de vogelgidsen en kenners op het internet is het een mannetje dat zo roept. Misschien laat hij alvast aan de vrouwtjes weten waar hij woont, zodat ze hem in het voorjaar snel kunnen vinden.
Soms maakt hij zich heel druk en roept lange tijd, heel snel achter elkaar zijn eigen naam:
Kukumav, kukumav, kukumav. Dat is steenuil in het Turks. Mijn Turks is niet zo best maar dit versta ik uitstekend.

Het is wel heel grappig dat een steenuil in vrijwel elke taal iets anders roept. Althans weer volgens de vogelgidsen en internetvogelaars. Soms is het zo anders en zo verschillend van mijn kukumav dat het wel een ander soort vogel lijkt. Wat te denken van het Engelse kee-ik of het Italiaanse hu-u-au. De Duitse steenuil heeft een heel uitgebreid repertoire, maar guhg guhg miau heeft er wel iets van weg.
Maar ik zou wel heel erg gek opkijken als ik op een ochtend wakker zou worden geroepen met: ki-i-ik, ki-i-ik (Esperanto).