Asfalteren

Enkele jaren geleden zijn we verhuisd naar een ander dorp op het schiereiland Bodrum. We hadden een grote nieuwe villa gekocht aan een hele brede doodlopende weg waaraan nog een viertal woningen staat. De weg voor onze woningen is openbare weg en de gemeente is verantwoordelijk voor aanleg en onderhoud.
Toen we onze woning betrokken was de weg een zand- en modderpad waar de bouwvoertuigen van een aangrenzende bouwplaats gebruik van maakten. En de weg was niet bestraat.
Voor zo ver wij wisten, bestond er een afspraak tussen de bouwer van de huizen en de gemeente om gezamenlijk de aanleg en de kosten van de weg voor hun rekening te nemen.

Na twee winters door de modder geploeterd te hebben, en na niet nagekomen beloftes van bouwer en gemeente, besloten we samen met een van de buren de hele weg voor eigen rekening te laten verharden met grof steenmateriaal om in ieder geval van de modder af te zijn. De gemeente stemde daar mee in.
Dat was een hele verbetering. En nog steeds lag er de afspraak tussen bouwer en gemeente om voor hun gezamenlijke rekening de weg te laten asfalteren.
Aan onze weg staan vijf huizen. Wij wonen in de laatste woning. Van het middelste huis wordt vrijwel alleen ’s zomers gebruik gemaakt.
Twee zomers geleden, enkele weken voor de buurman weer zou arriveren, stonden er opeens vrachtwagens, een wals en een asfalteermachine in de straat.
We waren verrast. De bouwer en de gemeente waren kennelijk tot overeenstemming gekomen. De weg zou geasfalteerd worden.
We gingen snel even naar het gemeentehuis om te vragen wat er nu eigenlijk stond te gebeuren. We wisten namelijk van niets. Niemand had ons verwittigd.
Bij de gemeente wist men ook van niets. Onze buurman had zelf een bedrijf ingeschakeld en wilde voor eigen rekening de weg laten asfalteren, bleek na een telefoontje van de ambtenaar met de buurman.
Of dat dan zo maar kon? Er moest namelijk bij ons voor de deur nog een nieuwe waterleiding gelegd worden en daarvoor zou de weg dan weer opengebroken moeten worden. Nee, eigenlijk kon dat niet zomaar. En er zou meteen iemand van de gemeente gaan kijken.
Binnen een paar uur was de weg, tot en met waar de betalende buurman woont, geasfalteerd. Het bleek dat hij  die zomer belangrijk bezoek zou ontvangen. Voor de rest van de weg had hij geen asfalt besteld.
Drie jaar later is het laatste deel van de weg nog niet geasfalteerd.