Sommige verschijnselen kunnen soms jaren later weer opnieuw in de belangstelling komen te staan. Sommige dingen komen weer terug. Zo is er sommig kinderspeelgoed, dat jaren geleden populair was en plotseling uit het zicht verdween, dat opeens zo maar een revival meemaakt. Bv. als een of andere tienerster zich er mee laat zien.
Zo zag ik enige tijd geleden plotseling de hoelahoep weer verschijnen nadat ze weer eens in een videoclip te zien waren geweest.
Een ander speelgoedje was de jojo. Plotseling bleken er weer wedstrijden en kampioenschappen georganiseerd te worden.
Afgelopen jaren waren de bordspelen immens populair. Vandaag de dag is de ouderwetse tol weer terug op de schoolpleinen.
Mijn moeder zei vaak: "Zie je wel alles komt weer terug." Ze had het dan niet over speelgoed maar over de mode. Moeder was heel modebewust en hield alle nieuwigheden bij. Ze maakte zelf heel veel kleding en vond altijd dat ze met haar tijd meeging. "Oh," zei ze dan, "zo'n pieddepoulletje had ik toen en toen ook al. En zo'n gestreept pakje heb ik twintig jaar geleden nog voor mijn zus gemaakt. En zo'n 'pasje' heb ik ooit voor het jasje van mijn moeder gebruikt."
l'Histoire se répète, is een uitspraak die vaak in verband wordt gebracht met de Franse revolutie maar zeer waarschijnlijk van Niccolo Machiavelli uit ongeveer 1500 afkomstig is. De Italiaanse filosoof/politicus was er van overtuigd dat politieke verschijnselen zich telkens weer min of meer vergelijkbaar voordeden.
De uitspraak is algemeen geworden en betekent nu niets anders dat 'zoiets' ,en dat kan op alle terreinen zijn, op 'zoiets' van vroeger lijkt.
Een jonge jongen staat voor de kinderechter. Hij is aangehouden nadat hij op heterdaad betrapt werd bij een inbraak in een school. Ontkennen heeft geen enkele zin. De rechter moet op een gegeven moment, nadat hij voor de laatste maal het dossier met daarin de familieomstandigheden waaronder de jongen is opgevoed heeft doorgebladerd, tot zijn uitspraak komen. En hij verzucht refererend aan gebeurtenissen met betrekking tot de vader van de jongen: "l'histoire se répète."
In de 70-er jaren van de vorige eeuw was rosé een zeer populaire wijnsoort. We hadden vaak een Portugese soort in huis in van die mooie donkere flessen. De naam herinner ik me niet. Eigenlijk heb ik het altijd een drankje gevonden dat het net niet had. Te weinig wijn. Te veel limonade. Te dun en te weinig body. Maar populair was het zeker. Bij de productie wordt de schil van de blauwe druif vroegtijdig uit het sap gehaald waardoor de typische kleur behouden blijft. In Frankrijk soms wijn met een uienkleur genoemd.
Natuurlijk nooit echt weggeweest, maar de laatste jaren mag rosé zich weer opnieuw over bijzondere aandacht verheugen. Koel of gekoeld een populaire drank bij de maaltijd.
Mijn broer woonde in Rotterdam. Het verhaal speelde inderdaad in de 70-er jaren. Samen met vrouw en vrienden zaten ze in een Turks restaurant. Bij de maaltijd wilden ze graag een glas rosé drinken. Laat dat nou niet aanwezig zijn. Maar dat was geen probleem. Mijn broer dacht nog dat de ober even naar de buurman zou gaan om daar een fles te lenen. Maar nee, hij kwam terug met een grote glazen karaf en een fles rode en een fles witte wijn. En hoewel het bij de productie in Frankrijk verboden is om rode en witte wijn te vermengen, had de ober daar geen boodschap aan. Hij ontkurkte de twee flessen. Goot de inhoud bij elkaar in de karaf en presenteerde zijn eigen rosé.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten