Parabel

U weet vast wel wat een hoornaar is. Dat is een wespensoort. En niet zo maar eentje, maar echt een gigantische wesp, vergeleken met de wespen die we gewend zijn in onze tuin, in onze limonade en 's winters als overwinteraar in de schuur of in onze slaapkamer.
De hoornaar is een centimeter of 4 lang. En ziet er zeer indrukwekkend uit.
Er doen heel veel spectaculaire berichten over het beest de ronden. Waarvan de meest opvallende wel is dat de hoornaar een paard zou kunnen doodsteken. Vandaar misschien de Turkse naam eşek arısı, ezelsbij. Het gif van de hoornaar is iets anders van samenstelling dan dat van andere wespen of bijen. En de steek schijnt meer pijn te doen. Ook kan het zo zijn, maar daar is geen wetenschappelijk bewijs voor, dat mensen die sowieso allergisch voor wespensteken zijn, iets meer last van de steek van de hoornaar zouden hebben dan van andere wespen.
Er wordt ook vaak gezegd dat de hoornaar veel agressiever zou zijn. Maar daar zijn zelfs geen aanwijzingen voor. Ze zijn niet echt dol op zoet en vallen je dus ook niet lastig.
Het is een sociale wesp waarvan het nest meestal tussen de 500 en de 1000 bewoners bevat.
Er wordt wel verondersteld dat ze vijandig worden als je dicht bij hun nest komt. Maar toen ik enkele jaren geleden met vrienden de meterkast van een huis, waar die vrienden belangstelling voor hadden, opentrok en er een wolk eşek arısı naar buiten dreef, gebeurde er niets.
In de pers verschijnen wel eens verhalen van mensen die door grote hoeveelheden hoornaars zouden zijn aangevallen. Maar dat is nooit te verifiëren geweest.

Wespen zijn nooit mijn grote vrienden geweest. Ik vind ze te opdringerig. Ze verstoren 's zomers je zondagmiddagrust. En ze zijn vervelend als ze je steken. Als je bv. een blikje bier drinkt en er net voor je een slokje wilt nemen een wesp in het gaatje is afgedaald, heb je zo een dikke lip.
Hoornaars waren vroeger tamelijk algemeen voorkomend in Nederland. Tegenwoordig leven ze in bepaalde delen van het land maar hun leefgebieden breiden zich wel weer uit. Rondom Bodrum in Turkije komen ze veel voor maar ik heb nog nooit een agressieve hoornaar of eşek arısı meegemaakt. Die Turkse hoornaar ziet er trouwens net als meer dieren die ik uit beide landen ken wel ietsjes anders uit.
Tegenover mensen zijn ze dus tamelijk onschuldig. Wel zijn ze vijandig tegen andere wespensoorten en insecten. Een voordeel daarvan is dat als je een nest van de hoornaar in je omgeving hebt, andere wespen zich niet graag zullen laten zien. En als je op je platje of je terras achter je huis wespen of andere insecten vindt met afgebeten kop kan dat heel goed het werk van de hoornaar zijn.
In tegenstelling tot andere wespen die zodra het donker begint te worden hun nest opzoeken, blijft de hoornaar ook 's avonds actief en soms hoor je hem langs brommen.

Ik moet eerlijk zeggen dat de overtrokken verhalen over de hoornaar mij ooit met vooroordelen tegenover het beest hebben opgezadeld. En toen ik merkte dat er achter mijn huis, waar ik aan de gevel een vleermuizenkolonie had, een hoornaar af en toe naar binnen en naar buiten vloog, wilde ik voorkomen dat zij (de koningin) daar ging nestelen. Op een avond pakte ik de tuinslang met pistoolmondstuk en spoot de hoornaar met een krachtige straal naar beneden. Zij viel op de grond, doornat en kon even niet opvliegen. Ik vermorzelde het beest. Later ben ik veel meer over het dier te weten gekomen. En ik schaam me nu nog steeds voor mijn daad.