Toekomstvisie

En, ja hoor. Je kon er natuurlijk gif op innemen. Het was te verwachten. Zoals het overal op de wereld gebeurt na een ramp van wat voor soort dan ook, kwam er plotseling na de aardbeving in de provincie Van in Zuidoost-Turkije een groots plan uit de hoed van de regering om te trachten in ieder geval de gevolgen van dergelijke rampen te minimaliseren.
Je kan zeggen dat daar niets mis mee is en dat het een goede zaak is. Natuurlijk, maar ook nu blijkt weer overduidelijk dat de politiek en de politici altijd achter de feiten aanlopen. Calamiteitenpolitiek. Aan een toekomstvisie, een lange termijnplanning lijkt het vrijwel altijd te ontbreken.
Het maatregelen nemen of in ieder geval het afkondigen daarvan na om het even welke ramp is uitermate populair want het geeft de politicus het imago van een daadkrachtig optredend leider te zijn. De maatregelen kunnen op steun van grote delen van de bevolking rekenen.
Ingrijpende maatregelen vooraf, als verzekering voor een betere of veiliger toekomst kosten niet alleen geld maar vooral stemmen en die maatregelen blijven dus vaak maar achterwege.
Noem maar op: op het gebied van terrorismebestrijding; gevolgen van klimaatverandering; de financiële wereldcrisis; overstromingen; aardverschuivingen; nucleaire ongelukken; tsunami's of gezondheidsrisico's, altijd maatregelen achteraf. Een visie ontbreekt of wordt in ieder geval angstvallig verborgen gehouden.

Het Turkse landelijke vernieuwingsproject houdt in dat er een door de staat gesteund plan uitgewerkt en daarna uitgevoerd moet worden om veilige en duurzame huizen te bouwen met oog op de altijd aanwezige mogelijkheid van een aardbeving.
Van alle 19 miljoen huizen in Turkije zou bijna de helft in aanmerking komen voor versterking of herbouw. Tijdens die werkzaamheden moeten miljoenen inwoners elders ondergebracht kunnen worden. De eerste schattingen gaan ervan uit dat daar minstens $ 250 miljard mee gemoeid zou gaan.
In de bouwwereld en de wereld van onroerendgoedhandelaren werd zeer enthousiast op de plannen gereageerd: meteen beginnen en geen tijd verloren laten gaan. In die kringen wordt zelfs uitgegaan van een investering van $ 1.000 miljard als ook Istanbul onder handen wordt genomen.
Uit onderzoek blijkt dat de meeste ingestorte huizen in Van en omgeving gebouwd zijn na de aardbeving van 1999 rond İzmit waarbij 17.000 mensen om het leven kwamen. Bij de bouw van deze huizen werden veiligheidsregels en bouwvoorschriften stelselmatig omzeild.

Na de ramp van augustus 1999 is er uit belastingen en internationale donaties een bedrag van $ 20 miljard beschikbaar gekomen om de slachtoffers te helpen. Volgens een rapport van de Kamer van Accountants in Istanbul uit 2009 konden slechts $ 6 miljard in de boeken teruggevonden worden die gebruikt waren voor hulp aan slachtoffers. En $ 14 miljard was spoorloos.
De na de ramp speciaal toegevoegde belastingen werden opgelegd bij de aanschaf van mobiele telefoons, binnenlandse vliegtickets, auto's, bij onroerend goed transacties etc. Sommige belastingen zijn nog steeds van kracht. Het geld zou gebruikt worden voor herstelwerkzaamheden en verbeteringen van scholen, ziekenhuizen en wat dies meer zij. Daarvan zou slechts 10% zijn gerealiseerd. De regering kan niet duidelijk maken waar het grootste deel van al dat geld gebleven is. Het is waarschijnlijk aan andere budgettaire zaken uitgegeven. Dat mogen we dan tenminste nog hopen.

Schrijnend is het dat het nu lijkt alsof de economische belangen van de bouwwereld en het land belangrijker zijn dan de bescherming van mensenlevens.