Nooit tevreden

De kinderen van de dokter bij ons in het dorp werden met de auto naar school gebracht. Ook de kinderen van de eigenaar van de gereedschapfabriek hoefden niet te lopen. Maar de overigen kwamen vrijwel allemaal lopend, op klompen of als je geluk had op sandalen met spekzolen of rubberlaarzen de dagelijkse kennis opdoen. Een enkeling had een uit slooponderdelen samengestelde doortrapper. Verschil moest er zijn. Waarom?
De wereld was ongelijk verdeeld en ook als kind wist je dat het eigenlijk moest zijn: de wereld is oneerlijk verdeeld. En je wist ook dondersgoed dat er hele volksstammen waren in eigen land maar vooral natuurlijk elders in de wereld die het nog veel minder hadden.
Die kennis van armoede en mensonwaardige levensomstandigheden beperkte zich toen vrijwel alleen nog tot Afrika. Een continent dat niet zo erg ver weg was en waar veel Europese landen hun imperialistische belangen verdedigden. En dat ging helaas niet gepaard met welvaart en voorspoed voor de plaatselijke bevolking, maar wel met uitbuiting, dood en verderf. Regelmatig verschenen artikelen in de pers, geïllustreerd met foto's van in prachtige traditionele uitdossing verpakte mensen die zo leuk konden dansen en mooi konden lachen en zo dankbaar waren. Maar soms waren er ook wat kritische geluiden en beelden die de armoede en de hongeroedeembuiken toonden.
Gelukkig waren er liefdadigheidsinstellingen die zeker voor een aantal mensen redding gebracht hebben. Maar het verzamelen van zilverpapier voor de negertjes of oude fietsen of naaimachines zette natuurlijk geen zoden aan de dijk. Ja de kerk, die wilde zich wel inzetten. En zendelingen en missionarissen deelden in hun geïmproviseerde kerken pakjes brood uit aan de mensen die eerst de voorstelling bezocht hadden en hun dank hadden uitgesproken.
Een kind kon zien dat andere maatregelen noodzakelijk waren.
Structurele armoede- en hongersnoodbestrijding bestond toen nog niet. Misschien bestonden die woorden nog niet eens. Maar dat was wel nodig. Nu, ongeveer zestig jaar later, is die structurele hulp nog steeds een lachertje. En nog steeds sterven ze bij bosjes.

Tromgeroffel. Maar daar schijnt nu eindelijk verandering in te komen.
Investeren in Afrika.
Beleg in één van de meest opwindende frontier markets.
Geld verdienen in Afrika vanuit uw luie stoel.
Tijd voor een inhaalslag.
Beleggen in Afrika kan veel winst opleveren. Einde tromgeroffel.
Afrika is het volgende continent dat geld op moet leveren. Een bijkomend verschijnsel (collateral benefits) en dus zeker niet het uitgangspunt daarbij is dat zeker een aantal mensen het beter zal krijgen. Maar Afrika wordt leeggeroofd van haar grondstoffen en de winsten komen terecht bij de beleggers, de investeerders van over de hele wereld en slechts mondjesmaat bij de plaatselijke bevolking.

In Moskou vriest het 20 graden. In Afrika sterven mensen van de honger, na het oosten is nu het westen weer aan de beurt. In Australië is men in afwachting van nieuwe cyclonen.
Gisteren zat ik in hier in Turkije vlak bij Bodrum, achter mijn huis op het terras. Uit de wind, in het zonnetje. Met mijn krantje en mijn kopje koffie. Ja, ongelijk verdeeld.