Crisis

Nee, ik moet eerlijk zeggen een jaar of vijf geleden was het veel erger. Toen ging er geen week voorbij of het was wel enkele keren prijs: stroomuitval.
Vaak had het te maken met bouwwerkzaamheden hier in de buurt van Bodrum, Turkije. Bij ons dichtbij werd een nieuw woonpark aangelegd en het gebeurde dan wel eens dat zo maar de stroom werd uitgeschakeld. Maar niet alleen bij ons in de buurt werd gebouwd, overal op het schiereiland werd en wordt gebouwd en dat kon en kan problemen met zich brengen. Maar het vervelendste was altijd dat zonder waarschuwing of aankondiging de knop gewoon omgezet werd. Soms was het een ongelukje bij graafwerkzaamheden en was een kabel doorgetrokken, maar vaak was het ook planmatig noodzakelijk.
Wel onpraktisch. De computer viel uit. De verwarming sloeg op tilt. Geen werkende waterkoker dus geen snelle koffie of thee. De koelkast verschrikt. Muziekapparatuur of tv kreeg een opduvel.
Als je dan soms nog de moed op kon brengen om de elektriciteitsmaatschappij op te bellen en mocht je dan na lang wachten toch nog iemand aan de lijn krijgen dan wist die persoon echt niet wat er aan de hand was. Nee, ik zou het niet weten, hier niet bekend. En na enkele keren vergeefse moeite nam je die niet eens meer.
Je wist dus ook nooit hoe lang de storing zou duren, hoe lang je zonder stroom zou zitten. Op zich geen ramp. Maar als je voor je werk min of meer afhankelijk was van de computer of de fax was het lastig. Een binnenkomende e-mail kon urgent zijn, een bericht moest de deur uit.
Nou, dan maar bellen naar een internetcafé en vragen of men daar wel stroom had, zodat dringende zaken toch even afgehandeld konden worden. En soms had je dan weer een beetje geluk.
Maar andere keren waren het niet de bouwactiviteiten die de storing veroorzaakten maar was de harde wind de boosdoener. Een gebroken bovenleiding maar ook een kapotte transformator, een omgewaaide schakelkast of gebroken isolatoren zorgden regelmatig voor overlast. Ook winterse regenbuien waren vaak de oorzaak voor urenlange soms dagenlange stroomstoringen. Zodra het hard ging waaien of regenen werden kaarsen en theelichtjes tevoorschijn gehaald om niet voor verrassingen te komen staan.
Goed, vaak was er sprake van een kwestie van overmacht. Maar een waarschuwing vooraf of een bekendmaking bij planmatige uitvoeringen zou toch kunnen. Maar helaas daar schortte het dan aan.
Tot een jaar of drie of vier geleden naar ik meen de elektriciteitsmaatschappijen geprivatiseerd werden. De "nieuwe" maatschappij, met een nieuwe bedrijfsfilosofie zoals dat tegenwoordig heet, heeft er ogenschijnlijk alles aan gedaan om verbeteringen aan te brengen en overlast voor de klanten zoveel mogelijk te voorkomen of te beperken.
Er werden heel veel nieuwe masten geplaatst en nieuwe, sterkere kabels werden gespannen en nieuwe transformatorhuisjes werden neergezet. Er kwam een gemakkelijk bereikbaar centraal meldpunt dat ook dag en nacht bemand werd en waar men ook meteen antwoord kon geven op vragen over problemen. Storingsploegen stonden 24 uur per dag klaar om direct in actie te komen bij calamiteiten of onraad.
We waren uitermate tevreden. Veel minder storingen en veel snellere service. Goed, natuurlijk gebeurt er nog wel eens iets maar dat is uitzonderlijk.

Vorige week werden we opgebeld door een kennis. Mopper, mopper. Hij had afgelopen maand al drie keer urenlang zonder elektriciteit gezeten.
"Goh, wat vervelend voor jullie. Maar hoe is het verder zo in Rotterdam?"