Heel veel aandacht heeft het in de pers niet gekregen. Zeker niet in Turkije. Zelf vind ik het ook onzin nieuws. Maar toen ik de foto's zag kon ik er niet onder uit .
Prins Willem Alexander en prinses Maxima waren ter gelegenheid van het einde van de festiviteiten betreffende de viering van 400 jaar diplomatieke betrekkingen tussen Turkije en Nederland voor een dag naar Turkije gekomen. Er waren natuurlijk toespraken, een ontvangst, een aangeboden concert en meer van dergelijke vriendelijk bedoelde flauwe kul.
Maar het hoogtepunt van het bezoek en zeker het meest door de media gecoverde gebeurtenis was de fietstocht van het prinselijk paar door de İstiklal Caddesi, de drukste winkelstraat van Istanbul. Lopen kan je er op sommige dagen nauwelijks. Dus fietsen?
Een fietstocht van wel 100 meter. Om het fietsen in Turkije te promoten? Fietspaden door het centrum van Istanbul? Waar dan?
Het zag er natuurlijk wel grappig uit. Vooral die witte fietsen deden me ergens aan denken. Gaat Nederland, of misschien wel de Turkse overheid die gratis ter beschikking stellen. In Amsterdam is het nooit goed gelukt maar in Turkije zou dat best wel eens kunnen, toch?
Of was het bezoek misschien gesponsord door een Nederlandse fietsenfabrikant. Het tochtje op de fiets moest de prins dan even maken om daar iets tegenover te stellen.
Een aardige foto omdat de prins er een beetje ongelukkig bij zat op een damesfiets die beslist niet voor hem gemaakt was.
Toen ik de eerste foto zag van de peddelende prins moest ik meteen denken aan Piet Pelle op zijn Gazelle uit de dertiger en veertiger jaren van de vorige eeuw. De reclamehit van de fietsenfabriek. Misschien kunt u zich de kaft van het bij de actie behorende boekje nog wel herinneren of de tekenfilm. Een olijk kijkend jongetje op een klein fietsje. Destijds werd de actie gevolgd door een enorme stijging van de verkoop.
Waren deze fietsen misschien ook van....? Ja hoor!
Dat fietsen beter is voor het milieu weet iedereen. Dat hoeft een prins niet te komen vertellen die voor een reclamespotje op een dag even heen en weer tussen Nederland en Turkije gaat. Op de fiets? Nee, met het vliegtuig . Een prins die dergelijke wanprestaties levert en zelf zo en met meerdere vakantiewoningen en andere huizen, zeilschepen, auto's en meer een leuke bijdrage levert juist aan de verdere vervuiling van de wereld kan men niet serieus nemen. Dus toch een reclamestuntje?
Volgens de toespraken van de prins de prinses en de meegereisde minister kunnen Nederland en Turkije heel veel voor elkaar betekenen en hebben de landen heel veel gemeen. Eh, wat ook alweer? Oh ja. Tulpen! En verder?
Was er nu echt niets beters te bedenken om deze betrekkingen, die zeker niet onbelangrijk zijn, bij de beëindiging van de festiviteiten iets meer inhoud te geven?
Media in Turkije hebben een foto geplaatst van de prins en prinses op de fiets. En de microkredieten van Maxima werden genoemd. Verder weinig.
Even was ik nog in verwarring. In het voetbalstadion van Fenerbahçe hing namelijk een heel groot spandoek met de woorden: Kral Alex (Koning Alex). Zouden Turkse fans van de prins vast een voorschotje genomen hebben op diens troonsaanvaarding? Maar toen begreep ik het. Het betrof Alex, een oud speler van de club met voor de fans een koninklijke status.
Nee, ook de Nederlandse pers vond het bezoek nauwelijks het vermelden waard. Volgens mij werden de jongste bedienden op de zaak gezet. En die hadden zich duidelijk goed ingelezen in het item. De NRC meldde zelfs dat de prins en prinses in Istanbul waren, de hoofdstad van Turkije.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten